แอนนามองเห็นชายหนุ่มสวมใส่เสื้อสีดำสนิท มีสูทสีเทาทับอีกที ใบหน้าของเขามองกระดาษ และในมือของเขาถือปากการาคาแพงเซ็นอะไรสักอย่าง
“สวัสดีค่ะ มิสเตอร์มานอฟ” แอนนาเอ่ยด้วยน้ำเสียงสุภาพ เขาละจากเอกสารมองเธอด้วยรอยยิ้มอย่างมิตรภาพ และลุกขึ้นยืนก้าวเดินมาหาเธอทันที แอนนาจึงยกมือ เขาจึงจับมือเรียวทันที ทำให้เธอรู้สึกร้อนผ่าวที่ใบหน้าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“สวัสดีครับมิสคาร่า เชิญนั่งครับ” อเล็กซานเดอร์เอ่ยบอกสุภาพทำให้เธอหลุดจากภวังค์ ขณะที่เขานั่งลงที่โซฟาตัวยาวสีดำ ลักษณะแยกปลายขาเล็กน้อย
"ค่ะ" แอนนานั่งลงที่โซฟาตัวเล็กขนาดเท่านั่งได้คนเดียว
“วันนี้ทางบริษัทมีชุดมานำเสนอให้กับคุณได้ดู โดยมีชุดว่ายน้ำซีทรูและวันพีชอย่างละสี่ชุด อีกทั้งยังมีชุดนอนเจ็ดชุดให้คุณได้ดู” แอนนาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นมิตร แต่เธอกลับทอดสายตามองไปยังหน้าใบหน้าเขาที่ดูหล่อเหลา มีหนวดที่ข้างแก้มและเหนือริมฝีปาก แต
