เมื่อร้านซาซิมิอเล็กซานเดอร์จอดจักรยานหน้าร้านแล้วลง แอนนาลงจากจักรยานด้วยเช่นกัน เขาเผยรอยยิ้มให้เธอ และเดินนำหน้าเข้าไปในร้าน พนักงานวัยกลางคนก้าวเดินมาหาพวกเขาทั้งสองคน
“สวัสดีค่ะไม่เจอกันนานเลยนะคะ” พนักงานวัยกลางคนทักทายเป็นภาษาญี่ปุ่น
“ครับ สบายดีไหมครับยูกิ” อเล็กซานเดอร์เอ่ยถามเป็นภาษาญี่ปุ่น
“สบายดีค่ะ นั้นแฟนคุณหรือ” ยูกิเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
“ครับ” อเล็กซานเดอร์ตอบเป็นภาษาญี่ปุ่น แอนนายืนฟังด้วยความงุนงงว่าทั้งสองคนคุยอะไรกัน
“เชิญข้างในค่ะ คุณผู้หญิง” ยูกิเอ่ยบอกภาษาอังกฤษด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“ค่ะ” แอนนาตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษ แล้วเดินเข้าไปในร้าน แต่กลับไม่มีลูกค้าสักคนเดียว มีแต่พนักงานแปดคนยืนต้อนรับ
“ทำไมที่นี่ถึงไม่มีลูกค้าเลยคะ” แอนนาเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“วันนี้ผมเหมาให้คุณกินคนเดียว” อเล็กซานเดอร์เอ่ยบอก แล้วพาแอนนามานั่งบนฟูกแบบญี่ปุ่น เธอมองในโต๊ะมีแต่อาหารห้าอย่างที่เ
