“หวัดดี” แอนนาเอ่ยทักทาย แอนน์ยื่นแก้วคาปูชิโน่เย็นให้แอนนา เพราะเธอรู้ว่าแอนนาชอบดื่มคาปูชิโน่ของร้านนี้มาก มาที่นี่ครั้งใดแอนนาจะสั่งกินทุกครั้ง
“หายไปนานเลยนะ แอนนา” วิกตอเรียเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
“อย่าบอกนะ ไปซับติงกับมิสเตอร์มานอฟ” แอนน์เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจังราวกับเค้นความจำเลยในศาล
“มีบ้าง” แอนนาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเขินอาย
“นั้นไง...ฉันว่าแล้ว ไปญี่ปุ่นต้องเกิดอะไรขึ้น” แอนน์เอ่ยบอกราวกับเห็นด้วยตา
“สองวันข้างหน้ามีงานการกุศลของมูลนิธิ คารอส โนเวล ไปด้วยกันนะ แฟนซีหน้ากาก” วิกตอเรียเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
“เห็นอเล็กซ์ พูดเรื่องนี้อยู่” แอนนาเอ่ยบอกเช่นนี้ แล้วใช้หลอดดูคาปูชิโน่ขึ้นมา
“สนิทจังเลยนะจ๊ะ” วิกตอเรียเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม แอบหมั่นไส้เล็กน้อย
“แหม่...ไม่เหมือนใครบางคนราวกับข้าวใหม่ปลามัน” แอนนาเหน็บแนม
“นั้นสามีใครมา?” แอนน์เอ่ยบอกวิกตอเรีย เมื่อเห็นเฮนรี่มองอยู่หน้าร้าน ด
