รถสปอร์ตหรูคันสีเหลือง พร้อมด้วยรถของบอดี้การ์ดตามมาถึงสามคันเพื่อมาส่งที่เพนท์เฮ้าส์ แอนน์ปลดเบลท์ออกจากตัวและหันมามองเขาที่เผยรอยยิ้มให้เธอด้วยมิตรภาพ
“ขอบคุณมากนะคะ ที่มาส่ง แล้วก็เรื่องเมื่อคืน ฉันขอบคุณมากที่คุณนอนที่โซฟา” แอนน์เอ่ยบอกด้วยความยินดี
“ไม่เป็นอะไรครับ” ซาริมเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“พรุ่งนี้คุณว่างไหมคะ ประมาณหกโมงเย็น ฉันอยากจะเลี้ยงข้าวคุณเป็นการตอบแทน” แอนน์เอ่ยบอก
“ไม่เป็นอะไรครับผมเต็มใจ”
“บุญคุณต้องตอบแทน ฉันไม่อาจละเลยเรื่องนี้ได้ ไปทานอาหารกับฉันเถอะนะคะ” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง ในประโยชน์ขอร้องเขาจากใจจริง
“ก็ได้ครับ พรุ่งนี้ผมมารับ หกโมงเย็น” ซาริมเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
“ได้ค่ะ ไปก่อนนะคะ” แอนน์เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มเช่นกัน และลงจากรถ
“ครับ” ซาริมเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม แอนน์ก้าวเดินขึ้นไปทันที ซาริมมองตามแอนน์จนลับตา
เขารู้สึกได้ว่าเหมือนเธอป้ายยาใส่เขา เขาไม
