รถสปอร์ตหรูเลี้ยวเข้ามาในไนต์คลับของอเล็กซานเดอร์ ทำให้เธอรู้สึกสงสัยอย่างยิ่ง เพราะรู้ว่าคนเช่นเขาไม่ควรดื่มของมึนเมา แต่เหตุใดเขาถึงพาเธอมาที่นี่กันนะ เธอหันไปมองเขาที่ปลดสายเบลท์ออก
“ทำไมมาฉันมาที่นี่คะ” แอนน์เอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ผมไม่รู้จะพาคุณไปไหน” เขาเอ่ยบอกเช่นนี้
“ฉันลืมไปคุณเป็นเพื่อนกับมิสเตอร์มานอฟ”
“ไปกันครับ” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม แล้วก้าวเดินไปในไนต์คลับพร้อมกับแอนน์ แต่มีสายตาคู่หนึ่งมองเขาทั้งสองอยู่
บริกรชายผู้หนึ่งพาซาริม แอนน์ และบอดี้การ์ดสองคนก้าวเดินเข้าไปยังโซนมุมตึก เป็นที่ไม่ค่อยพลุกพล่านมากนัก เพราะเป็นโซนคลาสเฟิร์สคลาสที่มีการจองเพียงเท่านั้น อีกทั้งบริกรจะคอยให้บริการตลอดเวลา
บริกรชายพาพวกเขามานั่งที่โซฟาสีแดง แอนน์นั่งลงบนโซฟา ซาริมนั่งข้างเธอ แต่ก็ทิ้งระยะห่างพอสมควร
“น้ำส้มปั่นหนึ่งที่” ซาริมเอ่ยบอกบริกรชายด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
“เตกีล่าหนึ่งแก้ว ก
