กว่าจะเดินให้ครบทุกชั้นก็เสียเวลาอยู่ในห้างสรรพสินค้าอยู่นาน เมื่อออกมาด้านนอกในมือของทุกคนก็มีอาหารที่พวกเขาอยากกินติดมือออกมาด้วย ซินหยานก็ไม่ลืมที่จะนำมาให้บุตรชายคนเล็กของนางที่เป็นหนอนหนังสืออยู่ในห้องตำรา
ทุกคนนั่งกินข้าวร่วมกันที่ศาลาริมน้ำ ภายในบึงน้ำก็มีดอกบัวเช่นเดียวกับบ่อน้ำของซินหยาน
“บ่อน้ำนี้เหมือนกับบ่อน้ำของท่านแม่เลยขอรับ” ซีเจียวเอ่ยออกมาอย่างสงสัย
“ใช่แล้วขอรับ บึงนี้ก็คือบึงน้ำวิเศษ” เชาชื่อพูดขึ้นอย่างภูมิใจ
“ไหนเจ้าบอกมีที่ข้าเพียงผู้เดียว” ซินหยานนางยังจำได้ดี เมื่อครั้งที่นางได้รับบาดเจ็บจากกบฏองค์ชายรอง เชาชื่อบอกไม่มีน้ำวิเศษเหลือแล้ว
“ข้าเพิ่งสร้างขึ้นมาใหม่เมื่อไม่นานนี้ขอรับ” เป็นจริงอย่างที่เชาชื่อพูด เพราะเขากลัวว่าต่อไปเมื่อซูหนี่นางไปทำภารกิจแล้วได้รับบาดเจ็บร้ายแรงเขาจะไม่สามารถช่วยนางได้เหมือนครั้งของซินหยาน
ซินหยานเมื่อฟังเรื่องที่เชาชื่อพูดก็รู้ไ
