ซินหยานเข้าไปนอนด้านใน เตียงนอน ที่นอน หมอน ผ้าห่มล้วนแล้วแต่นำออกมาจากเชาชื่อทั้งนั้น เซี่ยหยานเมื่อได้นอนที่นอนของตระกูลจางอีกครั้งก็แทบจะหลับไปทันที
"หยานเออร์ เปิ่นหวางคิดถึงเจ้ายิ่งนัก เมื่อใดเจ้าจะปักปิ่นเสียที" เซี่ยหยางซุกหน้าลงซบกับอกของซินหยานอย่างออดอ้อน
"นอนเถิดเจ้าค่ะ" ซินหยานตบหลังเซี่ยหยางเบาๆ เหมือนจะกล่อมให้เขานอน
รุ่งเช้าไม่ต้องรอให้ใครรเรียกเซี่ยหยางที่นอนเต็มอิ่มก็ตื่นขึ้นก่อนฟ้าจะสาง เขายังก่อกวนซินหยานอยู่พักหนึ่งกว่าจะยอมออกจากจวนตระกูลจางไป
ซินหยานเมื่อตื่นขึ้นมา นางจัดการตัวนางเสร็จก็เดินสำรวจรอบจวน เพื่อหาที่นำบ่อน้ำวิเศษของนางไปตั้งไว้ เรือนของนางครั้งนี้ไม่ได้อยู่ติดด้านหลังกำแพงเช่นที่เรือนในหมู่บ้านฟาตง
แต่ก็ยังมีพื้นที่กว้างเพียงพอให้นำบ่อน้ำวิเศษออกมาวางไว้ได้ นางจึงเรียกคนของนางทั้งสิบคนให้มาจัดการสวนดอกไม้ออกทั้งหมด เพื่อจะได้เหลือเป็นที่ว่าง
บ่าวในเ
