19
หนูอิงของป๋า
เจ้าขาหลับไปแล้ว ในขณะที่คนเป็นแม่นั่งเอาคางเกยราวระเบียงอยู่หน้าบ้าน เหม่อมองดาวระยิบระยับบนท้องฟ้านานนับสิบนาทีก่อนสะดุ้งโหยงเพราะสายเรียกเข้า
“จะโทร.มาทำไมอีกเนี่ย” เธอบันทึกเบอร์เขาไว้แล้ว ก่อนหน้านี้มื้อเย็นเด่นภูมิก็โทร.มากวนเชิงหยอกเย้า อิงดาวคุยไม่นานก็วางสาย ตอนนี้เวลาล่วงไปสี่ทุ่มครึ่งแต่ก็ยังไม่แล้วไม่เลิก อิงดาวบ่นสีหน้ารำคาญกระนั้นก็กดรับสาย
“มีอะไรคะ โทร.มาทำไม”
“คิดถึงอะ วันนี้ได้กอดแล้วฟินจัง อิงยังนุ่มนิ่มหนุบหนับเหมือนเดิมเลย อิงจ๋าอย่าใจร้ายนักเลยนะ เรามารักกันเถอะ นะๆ”
“เมาเหรอคะถึงได้พูดจาเลี่ยนๆ แบบนี้ อิงว่าคุณปลื้มน่าจะโดนผีสิงจริงๆ นะ เคยพูดจาแบบนี้กับอิงที่ไหน”
“ต้องเคยอยู่บ้างน่า ฉันไม่ได้ขี้เก๊กขนาดนั้นซะหน่อย ตอนนั้นที่อยู่กับเธอฉันก็เป็นตัวของตัวเองนะ เพียงแค่ไม่ค่อยได้เผยด้านที่เป็นคนชิลๆ กวนประสาทให้เห็นเท่านั้น” มุมนั้นเอาไปใช้กั
