24
จดหมายฉบับที่สอง
“จดหมายนั่นอยู่ไหน!” เสียงถามปนไปกับอาการหอบแฮก อิงดาววิ่งหน้าตั้งเข้ามาในร้านคาเฟ่เป็นจังหวะเดียวกับที่พราวลดาสะพายกระเป๋าเตรียมกลับบ้าน
“รีบอะไรขนาดนั้น สงสัยคงจะสำคัญมาก”
“มันอยู่ไหน”
“บนเคาน์เตอร์นั่นน่ะ ส่งมาตอนไหนก็ไม่รู้ อยู่ๆ น้ำฝนพนักงานของร้านก็ถือมาให้ตอนเก็บร้านตะกี้ บอกว่าเจอวางอยู่ที่เก้าอี้หน้าร้าน”
อิงดาวพุ่งไปยังจุดที่พราวลดาชี้มือ สิ่งที่ส่งมาคราวนี้เป็นเพียงจดหมายบรรจุในซองสีชมพูขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า อิงดาวแกะอย่างไม่รอช้าโดยมีพราวลดากอดอกรอดูอย่างใคร่รู้
‘ระวังไว้ให้ดีนะ อย่าเผลอล่ะ คิดว่าจะมีใครที่หวังดีกับเธอจริงๆ เหรอ? ...ไม่มีหรอก ไม่มีใครที่อยู่ข้างเธอสักคน!’
นั่นคือข้อความทั้งหมดที่พิมพ์ลงบนกระดาษสีชมพู อิงดาวอ่านจบพร้อมสบถเบาๆ พราวลดาไม่ได้ยินคำนั้น แต่เดาว่าผู้รับคงไม่ประทับใจ ดูได้จากเลือดที่ขึ้นหน้าของอดีตเพื่อนรัก
“แฟนเก่าเธอส่
