บทที่ 49
“ตอบสนองแบบนี้แหละทูนหัว... ส่ายแบบนี้เลย ใช่ ยอดมาก”
ชายหนุ่มเอ่ยปากชมแทบไม่เป็นภาษาเมื่อแม่สาวน้อยส่ายสะโพกเข้าหาความแข็งชันของตนเองที่พึ่งหลุดออกจากพันธนาการด้วยลีลาเร่าร้อนเกินบรรยาย แถมเจ้าหล่อนยังใช้มือนุ่มนิ่มกอบกุมท่อนชายแข็งชันขนาดมหึมาเอาไว้แน่นเสียอีก
“แก้ว... ปล่อยก่อน...”
หญิงสาวไม่คิดจะฟังคำสั่งแหบพร่านั้นแม้แต่นิดเดียว มือนุ่มขยับขึ้นลงกับท่อนกายร้อนผ่าวประดุจเหล็กกล้าเป็นจังหวะ สัญชาตญาณร้องเตือนว่าเขาจะต้องขายหน้าแน่ๆ หากปล่อยให้มือนุ่มๆ รูดขึ้นลงต่อไปอีกแม้แต่สักวินาทีเดียว
“หยุดก่อน... แก้วกัลยา อู้ย...”
ชายหนุ่มดึงมือบางของสาวน้อยออกจากแก่นกายของตนเองขึ้นไปไว้เหนือศีรษะเจ้าหล่อน จ้องมองดวงตาหวานซึ้งนั้นด้วยความหิวกระหาย เผยยิ้มบางๆ เมื่อเห็นสายตาเชิญชวนจากแก้วกัลยาทอดมองมา
“บอกสิว่าอยากได้ฉัน”
ซอกขาที่ชุ่มฉ่ำร้อนระอุทำให้หญิงสาวพยักหน้ารับน้อยๆ คนตัวโต
