Episode 6
1521 คำ
ปัจจุบัน
“จะไปแล้วเหรอหืม?” ชายหนุ่มเอ่ยถามคนที่อยู่ในอ้อมกอดมาทั้งคืนเมื่อรู้สึกว่าเธอขยับตัว เขาปล่อยแขนออกจากกายเธอ
“ค่ะ เมื่อวานพี่พีคมาถึงห้องก่อนพริกอีกค่ะ” หญิงสาวตอบพร้อมกับก้าวลงจากเตียงเพื่อไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่
“จริงเหรอ? แล้วไอ้พีคมันสงสัยอะไรหรือเปล่า? พริกบอกมันไปว่ายังไง?” คนที่ลนลานถึงกับยิงคำถามใส่ไม่หยุด เขาไม่อยากให้เพื่อนรู้เรื่องนี้ ไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าเขาแอบเจาะไข่แดงน้องสาวมัน ถ้ามันรู้มีหวังมันคงตัดเพื่อนกับเขาเป็นแน่
“พริกก็บอกว่าพริกไปเดินออกกำลังกายมาค่ะ”
“ดีมาก เด็กดีของพี่”
“พริกไปก่อนนะคะ”
“ไม่จูบลาพี่ก่อนเหรอ?”
“ไม่อ่ะค่ะ เดี๋ยวพี่ธามไม่หยุดแค่จูบ”
“รู้ใจพี่จริงๆ เลยนะ”
“ไปนะคะ”
“ครับ”
หลังจากที่พริกเดินออกจากห้องไป ชายหนุ่มก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาใครคนหนึ่งทันที
ธาม : เที่ยงนี้ว่างไหมครับ ไปทานข้าวกับพี่ไหม
เชอรี่ : สำหรับพี่ธาม เชอรี่ว่างเสมอค่ะ
ธาม : โอเคครับ เดี๋ยวพี่ไปรับที่เดิมนะ
เชอรี่ : ค่ะ
เมื่อคุยกับสาวในสต๊อกเสร็จ ชายหนุ่มก็ลุกจากเตียงเดินเข้าห้องน้ำไป
มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง
“พริกๆ คนที่มารับพริกเมื่อวานใช่พี่ธามคณะวิศวะไหม?” เสียงของแนนเอ่ยถามออกมาเมื่อนั่งอยู่ในคลาสเรียน
“อ่อใช่! ทำไมเหรอ?”
“พี่เค้าเป็นอะไรกับพริกเหรอ?” แนนถามออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“อ๋อ พี่ธามเป็นเพื่อนสนิทกับพี่ชายของพริกน่ะ พอดีเมื่อวานพี่ชายพริกไม่ว่าง ก็เลยให้พี่ธามมารับแทน”
“อ๋อ แบบนี้นี่เอง ฉันก็นึกว่าพี่ธามเป็นแฟนกับพริกซะอีก” แนนพยักหน้ารับรู้
“อ๋อ…เปล่าหรอก แนนรู้จักพี่ธามด้วยเหรอ?” พริกอึกอักก่อนจะตอบและยิงคำถามกลับไป
“ใครไม่รู้จักก็บ้าแล้ว หนุ่มฮอตของคณะวิศวะ หล่อออกขนาดนั้น”
“แนนชอบพี่ธามเหรอ?” พริกถามออกมาอย่างตื่นเต้น
“อืม ก็ชอบนะ แต่ถ้าจะให้เอามาเป็นแฟนก็คงไม่อ่ะ” แนนตอบเเบบลังเล
“ทำไมเหรอ?” พริกเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย
“นี่พริกไม่รู้หรือไงว่าพี่ธามน่ะ เจ้าชู้จะตาย ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า แล้วแต่ละคนนะ ดาวคณะทั้งนั้น แล้วพี่ธามก็ไม่คบกับผู้หญิงคนไหนเกินสามเดือน” แนนอธิบายยืดยาวราวกับไปอยู่ใต้เตียงของคนที่พูดถึง
“โห! แนนรู้ลึกนะเนี่ย ขนาดพริกยังไม่ค่อยรู้เลย” พริกแสร้งพูดออกไป ทั้งที่ในใจเธอก็รู้เรื่องนี้ดี แต่เธอเองก็หักห้ามใจไม่ได้
“เราถามอะไรพริกหน่อยสิ!”
“ถามอะไรเหรอ?”
“เวลาที่พริกอยู่ใกล้คนหล่อๆ อย่างพี่ธาม พริกไม่หวั่นไหวบ้างเหรอ?”
“เอ่อ ก็ไม่นะ พอดีเรารู้จักกับพี่ธามมาหลายปีแล้วอ่ะ พี่ธามเป็นเพื่อนกับพี่ชายเราตั้งแต่มัธยมต้นแล้ว” พริกคิดคำตอบชั่วครู่ก่อนจะพูดออกไป
“อ๋อ อย่างนี้นี่เอง นี่ถ้าเป็นฉันนะ ฉันคงจะหลงรักจนหัวปักหัวปำเลยแหละ ยิ่งได้ข่าวว่าเรื่องบนเตียงพี่ธามโคตรแซ่บ”
“รู้ถึงขนาดนั้นเลยเหรอ?” พริกเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตกใจ
“ใช่! สาวๆ ค่อนมหาลัยอยากจะได้ลิ้มลองสักครั้งในชีวิต”
“…” ไม่รู้ว่าเธอจะรู้สึกดีใจหรือเสียใจดี…ดีใจที่ได้ขึ้นเตียงกับเขาหรือว่าเสียใจที่สาวๆ หลายคนก็ได้ขึ้นเตียงกับเขาเช่นกัน
“พริกเป็นอะไร ทำไมหน้าแดง?” แนนหันมาถามเพื่อนเมื่อเห็นว่าหน้าของเพื่อนแดงก่ำหลังจากที่พูดถึงเรื่องบนเตียง
“เปล่า! ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย”
ที่เธอหน้าแดงเพราะว่ากำลังนึกถึงตอนอยู่บนเตียงกับเขาอยู่นะสิ! และที่สำคัญเธอก็คบกับเขามาเกินสามเดือนแล้ว เดือนนี้เข้าเดือนที่สี่แล้ว นั่นหมายถึงว่าเขาจริงจังกับเธอใช่ไหม
“แล้วเมื่อตอนเที่ยงนะ ก็มีคนเห็นพี่ธามพาสาวขึ้นรถด้วย เห็นว่าชื่อเชอรี่ น่าจะเป็นดาวคณะอักษร ท่าทางกะหนุงกะหนิงเชียว”
“แนนเห็นเหรอ?”
“บ้าจะไปเห็นตอนไหนล่ะ เราก็ไปกินข้าวเที่ยงด้วยกัน แต่ฉันได้ยินสาวๆ แถวนี้ซุบซิบกัน”
“อ่อ…งั้นเหรอ?”
ต่อจากนั้นพริกก็เงียบไปทันที เธอไม่รู้ว่าที่เพื่อนพูดมันคือเรื่องจริงไหม และเธอก็คงไม่กล้าจะถามเขา
หลังเลิกเรียนพีคก็มาส่งน้องสาวที่คอนโดตามปกติ
“พี่ไปก่อนนะ อย่าลืมกินข้าวให้ตรงเวลาด้วยล่ะ เดี๋ยวก็เป็นโรคกระเพาะอีก” พีคบอกกับน้องสาว เพราะว่าเธอไม่ค่อยชอบกินข้าวเย็นหาว่ากลัวอ้วน พอไม่กินบ่อยๆ เข้า เธอก็เริ่มเจ็บท้อง พอไปหาหมอ หมอบอกว่าเป็นโรคกระเพาะ หลังจากนั้นหญิงสาวก็จะถูกบังคับให้กินข้าวเย็นให้ตรงเวลา
“รู้แล้วค่า”
“แล้วเมื่อวานไอ้ธามได้พาพริกไปกินข้าวไหม?” พีคเอ่ยถามออกมา
“พาไปค่ะ”
“ไปกินอะไร ที่ไหน?”
“กินชาบูที่ห้างค่ะ”
“กินเสร็จแล้วไปไหนต่อ” ชายหนุ่มยังยิงคำถามใส่น้องสาวไม่หยุด
“กินเสร็จแล้วก็กลับห้องค่ะ”
“อืม ไม่มีอะไรละ พี่ไปก่อนนะ ล็อกห้องดีๆ ล่ะ ใครมาเคาะก็ไม่ต้องเปิด เข้าใจไหม?”
“ค่ะ”
หลังจากที่พี่ชายกลับไปแล้ว หญิงสาวถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งอก หวงยิ่งกว่าพ่อซะอีก
ในระหว่างที่เธอกำลังกินข้าวเสร็จ เสียงเตือนข้อความก็ดังขึ้น เธอรู้ได้ทันทีว่าใครส่งมา เธอทำเป็นไม่สนใจก่อนจะลุกเดินเอาชามไปล้าง
ระหว่างที่เธอล้างชามเสียงข้อความก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหวต้องหยิบขึ้นมาเปิดอ่าน
ธาม : มาหาพี่หน่อยนะครับ คนดี
ธาม : อยู่ห้องหรือเปล่า ทำไมไม่อ่านไลน์พี่
ธาม : เป็นอะไรหรือเปล่า
ธาม : อ่านสิ เงียบทำไม
ธาม : มาหาพี่ที่ห้องเดี๋ยวนี้
พริก : ค่ะ
หญิงสาวตัดสินใจตอบกลับไป และเดินออกจากห้องไปหาเขา
“พริกไปไหนมา ทำไมไม่อ่านไลน์พี่” ทันทีที่เธอก้าวขาเข้าไป เขาก็ดึงเธอเข้าหาตัวเขาอย่างแรง
“พริกเจ็บ!”
“ตอบคำถามพี่มาเดี๋ยวนี้”
“พริกกินข้าวอยู่ค่ะ” หญิงสาวถอนหายใจก่อนจะตอบออกมา
“กินข้าวก็อ่านไลน์ได้นิ! หรือว่าพริกคุยกับคนอื่นอยู่ ถึงไม่ยอมอ่านไลน์พี่” เขายังคงหาเรื่องเธอไม่หยุด
“เปล่าค่ะ พริกเอาโทรศัพท์ไว้ในห้องค่ะ ก็เลยไม่ได้ยิน” เธอเลือกที่จะโกหกออกไป
“แน่ใจใช่ไหมว่าไม่ได้คุยกับคนอื่นอยู่” เขาถามเสียงแข็ง
“ถึงพริกจะคุยกับคนอื่นก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนิคะ ขนาดพี่ธามยังพาผู้หญิงคนอื่นไปกินข้าวกลางวันได้เลย” ในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหวพูดถึงเรื่องที่ได้ยินมา
“ไปฟังใครพูดมาอีกล่ะ พี่ไม่ได้พาผู้หญิงที่ไหนไปกินข้าวทั้งนั้นแหละ” เขาโวยวายออกมาเสียงดัง
“จริงเหรอคะ?” หญิงสาวถามอย่างไม่เชื่อคำพูดของเขา
“เดี๋ยวนี้พี่พูดอะไรพริกไม่เชื่อพี่แล้วเหรอ?” เขาเริ่มพูดเสียงอ่อนลง
“…” เธอนิ่งไปชั่วขณะก่อนจะพูดออกมา
“พริกก็อยากเชื่อ แต่ว่า…”
“ถ้าพริกเชื่อพี่ พริกก็อย่าไปฟังที่คนอื่นพูดสิ คนพวกนั้นชอบอิจฉาก็พากันพูดไปเรื่อย”
“ค่ะ พริกผิดเองที่เชื่อคนอื่น”
“พี่ขอโทษที่พี่ใส่อารมณ์กับพริก พอดีพี่หงุดหงิดที่พริกไม่ยอมอ่านไลน์พี่” ชายหนุ่มผละหญิงสาวออกเล็กน้อยก่อนจะก้มลงมาจูบปากเธอ เขาส่งลิ้นเข้ามาความหาความหวานจากปากของเธอ
“คิดถึงพี่ไหม พี่คิดถึงพริกนะ” เขาผละริมฝีปากออกก่อนจะพูดออกมาเบาๆ และทำท่าจะประกบริมฝีปากลงมาอีกครั้ง
“พี่ธาม อย่าค่ะ”
“ทำไมล่ะ พริกไม่คิดถึงพี่เหรอ?”
“คือ…พริกเป็นประจำเดือนค่ะ”
“งั้นเหรอ? ทำไมเดือนนี้ประจำเดือนมาไวจัง?”
“พริกก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ”
“พริกอย่าลืมกินยาคุมนะ”
“ค่ะ ไม่ลืมหรอกค่ะ พี่ธามไม่ต้องกลัว”
“พี่ไม่ได้กลัวว่าจะต้องรับผิดชอบพริกนะ พี่แค่อยากให้พริกเรียนจบก่อน”
“ค่ะ”
“งั้นคืนนี้พริกกลับไปนอนที่ห้องพริกนะ ครั้งก่อนที่พริกเป็นประจำเดือน ที่นอนพี่เปื้อนหมดเลย” คำพูดของเขาทำให้หญิงสาวถึงกับขอบตาร้อนผ่าวขึ้นมา เขาคงรังเกียจสินะ…ไม่รอให้เขาไล่เป็นครั้งที่สอง เธอรีบตอบกลับไปทันที
“ค่ะ” พูดจบหญิงสาวก็หมุนตัวเดินกลับไปยังห้องของตัวเองทันที
- ผู้เขียน
