ตอนที่ 60
ความทรงจำ
“ใส่หมวกคลุมหัวไว้ด้วยสายๆแดดจะร้อน”
เตชิน ชะโงกหน้ามาใกล้และสวมหมวกผ้าที่หยิบจากบนห้องใส่บนศรีษะของคนตัวเล็กที่นั่งรออยู่บนรถกอล์ฟในช่วงสาย ด้วยเธอรบเร้าเขาตั้งแต่เช้าให้ตื่นลงมาทานอาหาร และให้รีบพาไปยังชายหาดส่วนตัวทางทิศใต้ นั่นทำให้ชายหนุ่มต้องแจ้งเจ้าหน้าที่ให้เตรียมรถเพื่อจะพาเธอไป
แม้ทั้งเกาะเหินจะมีพื้นที่สวยงามค่อนข้างเยอะ แต่หาดทางทิศใต้นั้นตระกูลเตชะโรจน์กันไว้เป็นพื้นที่ส่วนตัวตามคำขอร้องของ เตชิน บุตรชายคนเล็ก ที่แยกโซนและมีกำแพงกั้น ไม่ให้บุคคลภายนอกและนักท่องเที่ยวรุกล้ำเข้าไป
มันเป็นพื้นที่แห่งความทรงจำของเขากับเธอ
“ขอบใจมาก”
เกวลิน ขยับปีกหมวกให้เข้าที่และผูกเชือกคล้องที่คอกันปลิว สายตาวาววับที่มองไปยังทะเลทางทิศใต้นั้น ทำให้ชายหนุ่มอมยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู
“ผมกวนทั้งคืนขนาดนั้น ยังมีแรงปลุกผมแต่เช้าอีกนะเนี่ย”
น้ำเสียงเขากระเซ้าเย้าแย่ นั่นทำให้
