@21.00 น. 🕙 คอนโดสิงหา
ฉันกลับมารอพี่สิงที่คอนโดตั้งแต่หัวค่ำ รอมาจนถึงสามทุ่มเขาก็ยังไม่กลับ จิตใจของฉันตอนนี้มันอยู่ไม่นิ่งเลยสะนิด ภาพทุกอย่างทุกเหตุการณ์มันวนเวียนอยู่ในหัวไม่หยุด น้ำเสียงและคำโกหกยังคงดังอื้ออยู่ในหู ทำไมกันนะ ทำไมฉันถึงต้องมานั่งเป็นทุกข์ คิดระแวงอะไรแบบนี้ด้วย
ฉันนั่งรอเขา รออย่างมีความหวังและในที่สุดคนที่ฉันรอก็กลับมาในเวลาห้าทุ่มตรง
"แกร๊ก ~ (เสียงเปิดประตูห้อง)
ฉันรีบเดินเข้าไปหาเขาก่อนจะเอ่ยถามแต่คำพูดของฉันมันกลับถูกกลืนเข้าไปในลำคออีกครั้ง เมื่อคนที่รอแสดงสีหน้าเหนื่อยหน่ายออกมา พร้อมกับคำพูดที่ฉันฟังแล้วไม่ค่อยจะชอบใจเท่าไหร่
"พี่สิงคะ..หนู...
"มีเรื่องอะไรไว้คุยกันวันหลังนะ ตอนนี้มันดึกมากแล้ว พี่เหนื่อย อยากพักผ่อน
พี่สิงเดินผ่านหน้าฉันไป เขาไม่สนใจ ไม่แม้แต่จะอธิบายเหตุการณ์เมื่อช่วงบ่ายเลยสักนิด ฉันได้แต่ยืนนิ่งไม่รู้ว่าตัวเองควรทำยังไงต่อๆ จะเดินต
