@หอพัก :พระพาย
อากาศเย็นยามค่ำค่อยๆ คลืบคลานเข้ามาในห้องพักขนาดเล็ก เสียงลมจากแอร์เบอร์อ่อนพัดลอดม่านหน้าต่างพลิ้วเบาๆ แสงไฟสีอุ่นจากโคมข้างเตียงให้บรรยากาศชวนพักผ่อน ร่างบางในชุดอยู่บ้านเรียบง่ายกำลังยืนส่งเพื่อนสาวที่เพิ่งมาเยี่ยม
"พาย..เรากลับห้องก่อนนะ...วันนี้ต้องไปทานข้าวที่บ้านน่ะ..จะรีบไปเก็บของ..อย่าลืมกินข้าวกินยาด้วยล่ะ : มุกดา
ดวงตาของมุกดาเต็มไปด้วยความเป็นห่วง น้ำเสียงอ่อนโยน มือแตะเบาๆ ที่แขนเพื่อนก่อนจะหันหลังกลับไป
"อืม..ขอบใจนะ
พระพายส่งยิ้มบางๆ แม้แววตาจะยังอ่อนล้า ร่างกายที่ฝืนมายาวทั้งวันทำให้เธออยากล้มตัวลงนอนอย่างเร็วที่สุด หลังจากปิดประตูห้อง เธอเดินกลับเข้ามาอย่างเชื่องช้า เสียงฝีเท้าทาบไปกับพื้นไม้ดังแผ่วเบา เธออาบน้ำ ล้างหน้าและเปลี่ยนเป็นชุดนอน จากนั้นจึงทิ้งตัวลงบนเตียง
เสียงแผ่วจากลมหายใจบ่งบอกถึงความเหนื่อยล้า ดวงตาค่อยๆ ปิดลง ร่างทั้งร่างค่อยๆ จมหายไปใ
