" คนเดิมที่เปลี่ยนไป ”
764 คำ
@ 1 เดือนต่อมา..
"ปึก.!!!....ขะ..ขอโทษ..
ผมเดินชนเข้ากับนักศึกษาหญิงคนหนึ่ง จนทำให้กระเป๋าผ้าที่ใส่หนังสือของเธอหล่นกระจัดกระจายเต็มพื้น เธอมองหน้าผม….แล้วหยุดนิ่งสักพัก...พอได้สติก็รีบเก็บของ..วิ่งออกไปทันที....
เธอคือผู้หญิงคนที่ผมไล่ไปวันนั้น…คนที่ผมไม่เจอหน้ามาตลอด 1 เดือน
"พระพาย" ผมพูดเสียงเบาในลำคอ
...ตั้งแต่วันที่ผมพูดแรงๆ กับเธอวันนั้น เธอบอกจะไม่มาให้เห็นหน้าอีก และก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ผมไม่เจอเธอเลย...ก็ดีแล้วนิ..ไม่ต้องมาคอยรำคาญใจ แต่ทำไมเธอดูเศร้าเอามากๆ ไม่เหมือนแต่ก่อนที่ดูน่ารักสดใสมีแต่รอยยิ้มให้ผมเสมอ...ช่างเถอะ..ยังไงผมก็ไม่ชอบเธออยู่แล้ว..จะสนใจทำไมกัน..
ระหว่างนั่งพักในห้องพักของชมรม ซึ่งเป็นห้องที่พวกผมรวมเงินกันสร้างเอาไว้พักผ่อนหลังจากทำกิจกรรม...ผมจึงหยิบมือถือขึ้นมาดู แล้วเข้าไปดูอแพพลิเคชั่น FB สักหน่อย แต่นิ้วมือที่เขี่ยมือถืออยู่นั้น...ก็ต้องหยุดชะงักกะทันหัน เมื่อเห็นโพสต์ของคนคนหนึ่ง
“โพสต์รูปพระพายที่กำลังอ่านหนังสืออยู่”
@Payu_22 ❤️❤️คนนี้จอง ถูกใจ 4,323 คน
คอมเมนต์ :
rawe : แง่ๆๆ พี่พายุ..
Teur_2 : จริงจัง... @Payi_22
jweo_ : น้องพระพายน่ารักจังเลย ละลายแล้วคร๊าบบ.
Payi_22 อืม..จริง...อย่ายุ่ง คนนี้ของกู @ Teur_2
@time_1 : เริ่มแล้ว .. @Teur_2
...และอีก..หลายๆ คอมเมนต์..
ผมเห็นโพสต์ของไอ้พายุ ผมกับมันไม่ค่อยถูกกันตั้งแต่ปี 1 และดูเหมือนว่ามันจะสนใจยัยพระพายนั่นมาก ถึงขั้นโพสต์รูปยัยนั่นลงหน้าเฟสบุ๊คส่วนตัวของตนเอง เมื่อเป็นอย่างนั้น ผมก็คงต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว...
@มหาลัย
ผมขับรถหรูมาจอดอยู่หน้าคณะบริหารธุรกิจ ครั้นสายตาก็มองหาคนๆ หนึ่ง รอสักพักคนที่ผมกำลังมองหาก็เดินลงมาจากตึกเรียนพร้อมกับพูดคุยกับเพื่อนของเธอ
" พาย " ผมส่งเสียงเรียกเธอ จนนักศึกษาที่อยู่บริเวณนั้นหันมามองตาเป็นมัน
@พระพาย
ฉันที่กำลังเดินลงจากตึกเรียน เมื่อมาถึงหน้าคณะ ก็ได้ยินเสียงใครคนหนึ่งเรียกชื่อของฉัน ฉันจึงหันไปมอง ก็ต้องแปลกใจ คนที่ฉันไม่เจอมาตลอดทั้งเดือน
"พี่เธียร์" ฉันตกใจมากที่เจอเขาที่นี่..แถมเขายังเรียกชื่อฉัน เขามารอฉันเหรอ..หรือมารอใคร..แล้วทำไมเรียกชื่อฉัน...ฉันงงไปหมด
"พาย..พี่ขอคุยด้วยหน่อย พายพอจะมีเวลาให้พี่บ้างไหมครับ"
"พะ..พี่..เหรอคะ...
ไม่เจอกันแค่ 1 เดือน ทำไมเขาเปลี่ยนไปขนาดนี้ ทั้งสรรพนามที่เรียกแทนตัวเองว่า “พี่” เรียกฉันว่า “พาย” แต่ก่อนไม่เห็นจะอยากคุยกับฉันเลยสักนิด มีแต่ผลักไสไล่ส่งให้ห่างจากตัว
"นะครับ..พี่แค่อยากขอโทษเรา..เรื่องวันนั้น...คุยกับพี่หน่อยได้ไหม..
"ฉันไม่ทันได้ตอบ..เขาก็เดินมาจับแขนฉัน...แล้วพาฉันไปขึ้นรถคันหรูของเขาไปทันที ฉันที่กำลังงงกับเหตุการณ์ จึงเดินตามไปอย่างว่าง่าย..
"ขับรถออกมาได้สักพัก เขาก็พูดขึ้น
"พายยังโกรธพี่อยู่เหรอครับ..พี่ขอโทษนะที่พูดจาไม่ดีกับพาย ทั้งที่พายชอบพี่มาก
"พายไม่ได้โกรธค่ะ พายเข้าใจ ... คนไม่ชอบต่อให้บังคับ ตามติดแค่ไหนก็คงไม่ชอบอยู่ดี แล้วอีกอย่างพายก็เลิกชอบพี่แล้ว..
"แต่พี่ชอบพายนะ
"อะไรนะ...
"พี่...ชอบ...พาย
“หมายความว่ายังไงคะ…พายไม่เข้าใจ
พี่อาจจะรู้ตัวช้าไป ก็ตอนที่พายหายไป มันเหมือนขาดอะไรไป พี่อยากเห็นหน้าพายตลอดเวลา พอไม่เจอก็คิดถึง...แบบนี้เรียกว่าชอบหรือยังครับ..
"แต่พาย..ไม่ได้ชอบพี่แล้วนะคะ..พายตัดใจได้แล้ว....” ฉันพูดพร้อมกับก้มหน้า บีบมือตัวเองอยู่อย่างนั้น (ใจฉันเต้นแรงกับทุกคำที่เขาพูด พยายามบอกตัวเองว่าให้เลิกชอบเขาสักที)
"จริงเหรอ...เขาจอดรถข้างทางทันที
"งั้นขอพี่พิสูจน์หน่อยนะ ....
“ทะ….ทำอะไรคะ
“อื้ออออ..
- ผู้เขียน
