บทที่30 พยัคฆ์= หมาพิทบูล

1631 คำ

"อย่าล่ามโซ่พิมพ์อีก ถ้าเฮียทำอีก แล้วพิมพ์หนีไปได้เฮียจะไม่มีทางเจอหน้าพิมพ์อีกไม่ว่าจะชาตินี้หรือชาติไหน" "........" "ว่าไงคะทำไมไม่ตอบ เฮียใจร้ายมากเลยรู้ไหม" พิมพ์เริ่มงอแงกับพยัคฆ์ พยัคฆ์"ถึงเฮียจะร้ายแต่เฮียก็รักหนูนะ" พยัคฆ์ก้มลงไปบรรจงจูบริมฝีปากของพิมพ์ แล้วก็ตามด้วยมือที่ซุกซนของเสือร้ายอย่างพยัคฆ์ลูบไล้ต้นขาเข้ามาหาจุดอ่อนไหวของพิมพ์ แล้วใช้นิ้วเรียวยาวสอดเข้าไปในรูสวาทของเธอแล้วดึงเข้าออกจนพิมพ์ส่งเสียงครางออกมา พยัคฆ์ก้มลงมาเล่นงานที่สองเต้าอวบที่ชูชันล่อตาเขาข้างหน้าดูดดึงมันรุนแรงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนพิมพ์เสียวตัวสั่นสะท้านไปกับการเล้าโลมครั้งนี้ แล้วกิจกรรมรักก็เริ่มบรรเลงอีกครั้งในอ่างน้ำ ไม่พอเท่านั้นพยัคฆ์ยังอุ้มพิมพ์มาต่อที่เตียงนอนร่วมหลายชั่วโมงจนถึง6โมงเช้า ทำเอาพิมพ์กับพยัคฆ์หลับไปพร้อมกันโดยครั้งสุดท้ายพิมพ์ขึ้นขย่มให้กับพยัคฆ์แล้วก็นอนทับเขาลงไปด้วยความเหนื่อยล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม