“มึงร่านเอง วีนัส”
จบคำพูดของพี่ขุนเขา เขาก็ก้มหน้าลงมากดริมฝีปากขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรง เขาทำราวกับว่าฉันมันเจ็บไม่เป็นทั้งดูดริมฝีปากของฉันแรงๆ ทั้งกัดจนฉันระบมไปหมด
“อื้อ อื้อ” สิ่งเดียวที่ฉันทำได้ตอนนี้คือร้องท้วงเขาในลำคอ เพราะมือของฉันถูกเขาจับตึงเอาไว้แน่น
พี่ขุนเขาหายใจเข้าออกแรงๆ เขาถอนปากออกก่อนจะเอาหน้ามาซุกไซร้ซอกคอของฉัน มือหนาข้างที่ว่างอยู่เค้นคลึงหน้าอกของฉันอย่างบ้าคลั่ง เขาบีบแรงมากจนฉันคิดว่าหน้าอกของฉันมันหลุดติดไปกับมือของเขาแล้ว
“พี่ขุนเขา อื้อ หนูเจ็บ ฮึก...” ฉันร้องท้วง เมื่อเขากัดลงบนซอกคอของฉัน แบบนี้มันเรียกว่าหมาบ้าชัดๆ
พี่ขุนเขาไม่พูดอะไรเลย เขาพยายามซุกไซร้ฉันอย่างบ้าคลั่ง เขาเหมือนเสือที่หิวโหยอดอาหารมานานเป็นปีกำลังจะขย้ำเหยื่อ
แคว่ก!
“อึก อร้ายย!” ฉันหลุดกรี๊ดออกมาด้วยความเจ็บแสบ เพราะพี่ขุนเขา จู่ๆ เขาก็ฉีกเสื้อของฉันจนขาด ทำให้เสื้อมัน
