ระหว่างที่กำลังเก็บเสื้อผ้า ฉันพูดตามตรงว่าฉันไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไรเลยจริงๆ ขณะที่เก็บเสื้อผ้าอยู่ น้ำตาของฉันมันก็ยังคงไหลออกมาตลอดเวลา เมื่อนึกถึงคำพูดคำนั้น ที่พี่ขุนเขาบอกกับพี่หมอ ว่าเขายกฉันให้พี่หมอ
เหตุผลอะไรที่จะยกฉันให้คนอื่น เคยถามฉันบ้างมั้ย ว่าฉันอยากจะอยู่กับใคร
เหตุผลอะไรที่พูดออกมาแบบนั้น ทั้งๆที่เมื่อวาน เขาบอกว่าในหัวใจเขามีฉันอยู่
“ตัวเล็กเราร้องไห้เยอะมากแล้วนะ เราท้องอยู่ ร้องแบบนี้มันไม่ดี ถ้าเราเศร้า ลูกก็จะเศร้าไปกับเราด้วยนะ แม่รู้สึกยังไงลูกก็จะรู้สึกอย่างนั้น”
“ฮึก ละ แล้วต้องทำยังไง หนูถึงจะหยุดร้องได้ละคะ ฮึก” ฉันเงยหน้าขึ้น พร้อมกับถามพี่หมอ น้ำตาไหลพรากลงมาอาบแก้มไม่ขาดสาย
ฉันต้องทำยังไงกัน ถึงจะห้ามน้ำตาของตัวเองได้ ทำยังไงกัน ที่จะไม่เจ็บปวดกับเหตุการณ์ในครั้งนี้
พี่หมอมองหน้าฉัน ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆจากนั้นก็ดึงฉันไปกอด ก่อนจะลูบหัวฉันเบาๆ นั
