“นั่นไงคะแฟนปัง”
หลังจากสายน้ำเอ่ยขึ้นทุกคนก็พากันเงียบกริบและวางสายตามองฉันกับพี่เขื่อนสลับกัน ฉันรู้ว่าน้ำโพล่งขึ้นมาแบบนี้เพื่อต้องการปกป้องฉัน แต่ไอ้พี่เขื่อนน่ะสิ เอาแต่จ้องหน้าฉันเหมือนอยากจะฆ่าหมกส้วมอย่างนั้นแหละ ฉันไม่ผิดนะเว้ย
“จริงไหมคะพี่เขื่อน” น้ำขยิบตาส่งซิกให้พี่เขื่อนโดยน่าจะยังไม่รู้ตัวว่าคนที่ตัวเองเลือกมาให้ช่วยฉัน เขากำลังแอบชอบตัวเองอยู่
“ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้วพี่ก็กลับไปแล้วมั้ง” ฉันหันไปไล่ไอ้พี่คีย์ ทำให้ตอนนี้ทุกคนหันกลับมาสนใจฉันแทน
“ไม่อ่า พี่ไม่เชื่อว่าปังมีแฟนแล้ว”
“นั่นมันปัญหาของพี่ไม่ใช่ของหนู” ฉันตอบกลับอย่างเหนื่อยใจ ไม่เคยเจอใครที่พูดยากขนาดนี้มาก่อน
“งั้นปังก็พิสูจน์สิว่ามีแฟนแล้ว”
จะให้พิสูจน์อะไรอีกล่ะเว้ย! มีแล้วหรือไม่มีมันไม่ได้สำคัญ สำคัญคือไม่ได้ชอบ แล้วก็รำคาญเลิกยุ่งกันสักทีได้ไหม!! ฉันอยากจะตะโกนประโยคเหล่านี้ออกมาเหลือเกิน
“ปังจะมีแฟนห
