“พี่พนาคะ หนูขอยืมคีย์การ์ดหน่อยได้ไหม”
ฉันเอ่ยถามพี่พนาหลังจากอ่านข้อความที่พี่โยธาเพิ่งส่งมาบอก ตอนนี้เขารออยู่ด้านล่างซึ่งอันที่จริงฉันกลับเลยก็ได้ไม่ต้องเสียเวลาให้พี่พนาไปส่ง
“เดี๋ยวพี่ไปหยิบให้”
“เดี๋ยวค่ะ งั้นพี่ลงไปส่งหนูดีกว่าเดี๋ยวหนูกลับพร้อมพี่โยธาเลย”
“จะกลับเลยเหรอ” ทำไมเขาถามคำถามนี้ล่ะ หรือยังไม่อยากให้ฉันกลับ?
“ช่างเถอะ งั้นเดี๋ยวพี่ลงไปส่ง” พูดจบก็ลุกพรวดออกไปทันที ฉันก็ทำได้แค่มองตามแผ่นหลังนั้นโดยที่ไม่เข้าใจอีกคนสักเท่าไหร่นัก
บางทีก็ทำเหมือนอยากรั้งฉันไว้ แต่บางทีก็ดูเหมือนไม่ได้สนใจ แต่ถ้าอยากรั้งไว้ก็พูดมาสิ ไม่พูดแล้วฉันจะรู้เหรอ แค่เขายอมปริปากพูดฉันก็พร้อมอยู่ดูการ์ตูนที่นี่ต่อละ
“ให้พี่ออกไปส่งไหม”
“ไม่เป็นไรค่ะส่งแค่ในลิฟต์นี่แหละ”
“อืม”
“...”
บรรยากาศระหว่างเราสองคนกลับเข้าสู่ความเงียบอีกครั้ง ถึงจะไม่อยากเงียบและทำให้บรรยากาศอึดอัดแต่ฉันก็ไม
