ไม่อยากจะเชื่อเลย...ไอ้ไก่ปากเสียตัวนั้นกับไอ้พี่เขื่อนอาจจะเป็นคนเดียวกัน แต่จะว่าไปแล้วนิสัยเสียของสองคนนั้นก็คล้ายกันอยู่นะ และถ้าหากพี่เขื่อนเป็นไอ้ไก่กระต๊ากจริง ฉันก็เข้าใจแล้วว่าทำไมตอนไปหาพี่ผิงที่คณะช่วงตอนจัดซุ้ม พี่เขื่อนถึงได้ทักฉันว่าไม่ได้พาน้ำมาด้วยเหรอ เพราะช่วงกลางวันเราเล่นเกมด้วยกันตอนที่ฉันอยู่โรงพยาบาล จึงไม่แปลกที่พี่มันจะรู้ว่าฉันกับน้ำอยู่ด้วยกัน
พอคิดแบบนี้แล้วทุกอย่างก็ลงล็อกแป๊ะ
“ไม่ทักทายพี่ชายหน่อยหรือไง”
“อ้าวพี่พนา” ฉันมัวแต่เดินเหม่อจนไม่ทันได้สังเกตว่าพี่ชายนั่งไขว่ห้างมองฉันอยู่ที่โซฟาในห้องนั่งเล่น
“ทำไมต้องทำท่าประหลาดใจที่เห็นพี่ด้วย”
“ก็นี่มันเพิ่งสองทุ่มเองนี่คะ ปกติเวลานี้ถ้าพี่ไม่ทำงานก็จะอยู่กับน้ำไง”
“น้ำไปทานข้าวกับที่บ้าน ว่าแต่ทำไมวันนี้กลับช้านักล่ะ”
ฉันหย่นก้นนั่งลงข้างพี่ชาย “ก็พวกคนมีคู่ไม่ค่อยอยู่บ้านกันนี่คะ คนโสดอย่างหนูก็เลยต้อง
