สายน้ำ Talk
....
เงียบสนิท ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบหลังจากขนมปังเดินลงจากรถ สีหน้าพี่พนาบ่งบอกถึงความไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัด
“พี่เป็นพี่ชายที่แย่มากใช่ไหม ทำให้น้องสาวไม่สบายใจทั้งยังไม่สามารถทำอะไรได้อีก”
“อย่าคิดมากสิคะ แต่ถ้าพี่ไม่สบายใจหนูช่วยพี่ได้นะ”
นานๆ ทีจะเห็นพี่พนาดูไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง สีหน้าเขาตอนนี้มันมีเรื่องกังวลเต็มไปหมด
ฉันเสนอให้พี่พนาไปหาที่จอดรถใกล้ๆ จากนั้นเราสองคนก็แอบเดินย่องตามขนมปังไปห่างๆ เพื่อนสนิทฉันเดินเหม่อไปตามทางจนไม่ทันได้สังเกตเลยว่าเราสองคนแอบตามดูอยู่
“ปังเดินเข้าประตูไปแล้ว พี่จะตามเข้าไปไหม”
พี่พนาดูลังเล แต่สายตาที่มองขนมปังกลับเป็นคำตอบที่ชัดที่สุด ฉันไม่รอช้าเดินไปจ่ายเงินกับพนักงานที่ห้องออกบัตร เสร็จเรียบร้อยก็ยื่นเหรียญโดยสารให้พี่พนา
“ไม่ต้องมองแล้วค่ะ” ว่าจบฉันก็จับมือพี่พนาเดินผ่านประตูเข้าไปด้านในสถานี ขนมปังกำลังยืนรอรถไฟฟ้าอยู
