บทนำ
1101 คำ
“นี่เธอพูดบ้าอะไรออกมา!!” เส้นเลือดข้างขมับของชายหนุ่มปูดนูนจนน่ากลัว เขารู้สึกปวดหัวจี๊ดขึ้นมาทันที เด็กสาวที่ว่านอนสอนง่ายอย่างที่ควรจะเป็น มาวันนี้กลับยืนจังก้า และพูดว่าจะให้เขาเป็นผู้ใหญ่ แล้วให้คนอื่นมาสู่ขอเธออย่างนั้นหรือ!
ก่อนหน้าเขาพูดประชดประชันเพราะอยากให้เธอเลิกตั้งคำถามกับเขาสักที และทำตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย แต่กลับได้ยินประโยคชวนปวดหัวเช่นนี้
ให้คนอื่นมาของั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ!!
“แก้วไม่ได้บ้านะคะ คุณอาทิตย์ไล่แก้วไปหาคนมาเลี้ยงแก้วใหม่ไม่ใช่เหรอคะ? ก็ถ้ามีคนกล้ามาขอแก้วจริง ๆ คุณอาทิตย์จะกล้าปล่อยแก้วไปไหมคะ?”
แก้วยิงคำถามคนตรงหน้าไม่หยุด ยอมรับสักนิดสิ ยอมรับว่าไม่อยากเสียเธอไป ยอมรับว่าเขาต้องการเธออยู่ข้างกาย!
“นี่เธอหาได้จริงงั้นสิ?” อาทิตย์กัดฟันถามอีกฝ่ายจนหน้าแดงก่ำลามไปถึงใบหู
“ก็ถ้าแก้วหาได้ แล้วเขาก็พร้อมจะสู่ขอแก้ว ให้แก้วออกหน้าออกตาเป็นเมียเขา คุณอาทิตย์จะยอมไหมล่ะคะ?” เธอไม่ตอบเขาตรง ๆ แต่กลับถามคำถามที่อยากได้ยินคำตอบไม่หยุด
“ไม่!!!”
อาทิตย์โกรธจนควันออกหู เธอจะไปได้ก็ต่อเมื่อเขาเบื่อเธอแล้ว และต้องการให้เธอออกไปจากชีวิตเขาจริง ๆ ต่างหาก ต่อให้ปากจะว่าอีกอย่างแต่ใจกลับคิดตรงกันข้าม เขามันขี้หวง หวงคนหวงของ ไม่มีทางจะปล่อยไปง่าย ๆ แน่!
“เพราะอะไรเหรอคะ?”
“เพราะเธอจ่ายหนี้ฉันไม่ครบ อย่าคิดว่าจะไปไหนได้” เมื่อโกรธจนสรรหาคำพูดไม่ออกก็นึกได้เพียงแค่เรื่องนั้นแหละ เขาคิดไม่ออกนี่ จู่ ๆ เรื่องก็มาเสิร์ฟตรงหน้าแบบไม่ทันตั้งตัว เขาจะบ้าตาย!
“แล้วถ้าเขาจะจ่ายที่เหลือให้แก้วด้วยล่ะคะ”
“นี่มันจะมาขอเธอแถมจะจ่ายหนี้ให้ด้วยนี่นะ! ใจป๋าเกินไปแล้ว” เขาพูดประชดต่างหากเล่า ไม่ได้รู้สึกชื่นชมหรือยินดีด้วยเลยสักนิด อยากจะรู้จริง ๆ ว่าคนที่จะมาขอเธอหน้าตามันจะเป็นยังไง เขาจะด่าให้เสียหมาเลยคอยดูเถอะ
“แล้วคุณอาทิตย์จะเอายังไงล่ะคะ หนี้เขาก็จะจ่ายให้ ถ้าคุณอาทิตย์ห่วงเรื่องเงินล่ะก็_”
“ฉันไม่ได้ห่วงเรื่องเงิน!”
“แต่คุณอาทิตย์บอกว่าเพราะเงินถึงไม่ปล่อยแก้ว!”
ต่างคนต่างตะโกนแข่งกันจนหน้าสั่นทั้งคู่ อาทิตย์อึ้งไปครู่หนึ่ง เขาไม่เคยคิดว่าแก้วจะมายืนเถียงเขาฉอด ๆ แบบนี้ได้ เขาควรปรบมือให้กับความก๋าแก่นและใจกล้าของเธอใช่ไหม?
คงไม่แน่นอน… สิ่งที่อาทิตย์ทำนั้นตรงกันข้าม เขาออกแรงดึงแก้วเข้าห้องในทันที
“ปล่อยแก้วนะ!”
อาทิตย์ไม่สน เขาดึงตัวหญิงสาวเข้าไปในห้องนอนอย่างร้อนใจ ก่อนจะเอ่ยเสียงดัง “ไม่ปล่อย!”
“งั้นก็บอกเหตุผลแก้วมาว่าทำไมไม่ปล่อยแก้ว ไม่เอาเรื่องเงินเพราะคุณอาทิตย์บอกแก้วเองว่าไม่เกี่ยวกับเงิน”
แก้วดีดดิ้นไม่พอยังพูดจาให้เส้นประสาทของอาทิตย์เต้นตุบตับจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ ใครสอนให้เธอทำตัวน่าปวดหัวแบบนี้กันนะ?
“แล้วพอจะมีคนอื่นจะมาขอแก้วก็ไม่ให้ขอ เพราะอะไรคะ?”
“เธอจะให้คนอื่นมาขอเธอกับผัวตัวเองหรือไง!?”
อาทิตย์ทนต่อไปไม่ไหว เขาตะคอกใส่คนตัวเล็กเสียงดังลั่นอย่างคนลืมตัว ก่อนหน้ายังบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับเธออยู่เลย แต่ทำไมพอเอาเข้าจริงก็หลุดปากพูดออกมาเองซะอย่างนั้น
“คุณอาทิตย์เป็นผัวแก้ว งั้นแก้วก็ต้องเป็นเมียคุณอาทิตย์สิคะ”
เพราะความต้องการที่จะมีสถานะ มีตัวตนของสาวน้อยนั้น ทำให้เธอใจกล้าโพล่งปากออกไป ทั้งที่เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่คนตรงหน้าอารมณ์เย็น เป็นเวลาที่เขาตึงเครียดสุดขีด
และแน่นอนว่าต้องระบายมันออกมา ไม่อย่างนั้นเขาจะกลายเป็นคนบ้าทันที!
“อยากเป็นเมียฉันมากใช่ไหม? อยากจะให้ฉันเชิดหน้าชูตาเธอมากงั้นสิ” อาทิตย์กัดฟันกรอด มองร่างบอบบางในชุดนอนวาบหวิวที่เขามักจะให้เธอใส่ ก่อนที่ชายหนุ่มจะยกยิ้ม
รอยยิ้มที่ปรากฏบนหน้าไม่ได้เกิดขึ้นจากความรู้สึกดีใจร่าเริง แต่กลับเป็นรอยยิ้มที่ไม่สามารถอธิบายได้จริง ๆ มันออกจะน่ากลัวเสียด้วยซ้ำ
“แก้วแค่อยากให้คุณอาทิตย์ยอมรับใจตัวเอง ยอมรับว่าชอบแก้วเหมือนกับที่แก้วชอบคุณ” สาวน้อยเอ่ยเสียงเบาลง อารมณ์โมโหคลายลงเพียงแค่ความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจเข้ามาแทนที่ เธอแค่อยากให้เขารักเธอบ้าง มันยากขนาดนั้นเลยหรือ?
“ชอบงั้นเหรอ?”
อาทิตย์เอ่ยทวนคำที่สาวน้อยตรงหน้าบอก เขาทำท่าทีคิดบางสิ่งบางอย่าง ทว่ามือกับปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่ปกปิดร่างกายออกทีละชิ้น ๆ แก้วมองตามการกระทำของเขา ความรู้สึกเย็นวาบที่สันหลังทำเธอขนกายลุกซู่ สองเท้าถอยหลังโดยสัญชาตญาณ
เขาใช้สายตาแบบนั้นกับเธอ และท่าทางการขยับแบบนั้น เขากำลังจะทำแบบนั้นตอนนี้น่ะเหรอ!?
“ชอบไม่ชอบฉันไม่เคยสนใจ”
“อึก!” แก้วถอยหลังจนชนกับปลายเตียงนอน เธอเริ่มรู้ตัวแล้วว่าสิ่งที่ตนทำนั้นกำลังจะส่งผลให้เขาจัดการเธอ แบบที่เธอไม่มีทางต้านรับได้
“รู้แค่ว่าฉันต้องสั่งสอนเธอสักหน่อย ไม่อย่างนั้นคงถือว่าฉันเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ได้เรื่อง”
ชายหนุ่มที่ร่างกายส่วนบนเปลือยเปล่า เผยให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของชายชาตรี เขาสาวเท้าเข้าประชิดร่างบางที่กำลังถดตัวหนี แต่แน่นอนว่าต่อให้หนีอย่างไรก็หนีไม่พ้น เธอเลือกจะก่อกวนเขาเองนี่ เพราะฉะนั้นก็ต้องยอมรับผลที่จะตามมาให้ได้ก็แล้วกัน
เก่งนักนี่ กล้าต่อล้อต่อเถียงกับคนแบบเขา...
“อยากเป็นเมียฉันมากใช่ไหมล่ะ งั้นก็นอนอ้าขาให้สมฐานะหน่อยสิ”
- ผู้เขียน
