คิมหันต์จ้องมองหน้าอนาวิลอย่างจับพิรุธ แต่ดูเหมือนว่าอนาวิลจะไม่รู้เรื่องราวเหล่านี้จริง ๆ หรือว่ากำลังแสดงละครตบตาเขาอยู่กันแน่นะ แต่คิมหันต์ก็จำใจต้องเดินออกจากห้องของอนาวิลไปอย่างง่ายดาย
"แล้วฝนกับลูกจะหายไปไหนได้นะถ้าไม่ใช่ไอ้วิลพาไป" คิมหันต์ยังมึนงงกับทุกอย่างที่เกิดขึ้นตอนนี้มาก เพราะเขาไม่รู้ว่าการหายตัวของเธอในครั้งนี้ ปลายฝนจะหายไปอยู่ที่ไหน เธอยังมีที่อื่นให้ไปได้อีกเหรอ หรือว่าเธอกลับบ้านไปหาครอบครัวที่แท้จริงแล้ว
คิมหันต์กลับมาถึงบ้านไร่เกือบสี่โมงเย็น ลุงกับป้าที่คอยดูแลที่นี่ให้ ต่างพากันแตกตื่นกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่มาก
"คุณคิมป้าขอโทษที่ดูแลคุณฝนกับคุณหนู ๆ ไม่ได้ ป้ากับลุงแค่ออกไปตลาดกันแป๊บเดียว กลับมาอีกทีบ้านก็ว่างเปล่าแล้ว ป้าไปเดินตามหามาทั่วไร่ แต่ก็ไม่มีใครเห็นคุณฝนเลย ป้าก็รอว่าเธอจะกลับมาอีกเมื่อไหร่ รอจนแน่ใจป้าถึงได้โทรไปหาคุณคิม"
"ผมไม่โทษว่าเป็นความผิดขอ
