"พี่คิมไปไหนมาเหรอคะ ทำไมยิ้มแก้มแตกมาขนาดนั้นล่ะ"
เมื่อคิมหันต์เดินเปิดประตูเข้ามาในห้องพัก คนที่นอนสลบไสลก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องไปบัดนี้ก็ตื่นขึ้นมากึ่งนั่งกึ่งนอนด้วยสีหน้าที่อ่อนเพลียมากอยู่
"ตื่นนานแล้วเหรอฝน พี่เดินไปดูเจ้าแฝดมาน่ะ น่ารักจนหลงไม่ไหว"
"ลูกฝนเป็นยังไงบ้างคะ"
"นอนหลับตาพริ้มอยู่เลย สงสัยยังงง ๆ ยังไม่รู้ว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในท้องแม่แล้ว ฮ่า ๆ ๆ"
"ลูกปลอดภัยฝนก็ดีใจมากแล้วพี่คิม ฝนกลัวแต่ว่าพวกเขาจะไม่ได้มาเห็นโลกใบใหญ่ แต่เจ้าแฝดก็สู้มากเลยนะ ขอบคุณพี่คิมนะคะที่คอยดูแลพวกเรามาด้วยดีตลอด"
ปลายฝนซาบซึ้งใจกับทุกความช่วยเหลือของคิมหันต์ ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ที่เกิดเรื่อง คิมหันต์ก็ช่วยดูแลทุกอย่าง ในวันที่ต้องนอนโรงพยาบาลนานเป็นเดือน ๆ ก็ยังมีผู้ชายคนนี้ที่คอยดูแลเสมอ
"พี่ถ่ายรูปมาฝากฝนด้วย"
โทรศัพท์มือถือถูกส่งให้ตรงหน้า ปลายฝนหยิบขึ้นมาดูภาพลูกแฝดที่เธอเพิ่งจ
