42
[ภาขวัญ]
ของรางวัลที่เหมือนจะไม่อยากได้
เขาพูดจบก็เดินออกไปจากห้องทันที ฉันก้มมองข้อเท้าตัวเอง แต่พอนึกภาพที่เขานั่งลงจับมันและเงยขึ้นถาม หัวใจก็เต้นแรงขึ้นมาอย่างประหลาด
บ้าเถอะ
นี่แกเป็นโรคสต็อกโฮล์มซินโดรมเหมือนที่พี่พายุพูดเหรอภาขวัญ ไปใจเต้นกับคนแบบนั้นได้ไง ก่อนหน้านี้เขาพึ่งมัดมือชกหลอกให้แกแต่งงานด้วยนะ
ฉันยกมือปิดหน้าเรียกสติ ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วถอนหายใจลบเรื่องไร้สาระและไม่มีทางเป็นไปได้ออกจากหัว ไม่...อย่าคิดเรื่องอื่น คิดถึงวันกลับไปอยู่กับครอบครัวก็พอ เขาคือผู้ก่อการร้ายคือศัตรูของไลออน ต่อให้มีลูกด้วยกันก็ต้องแยกย้ายอยู่ดี
ระหว่างที่ฉันนั่งอยู่ในห้องใช้ความคิดกับตัวเอง ก็ได้ยินเสียงเรือมาเทียบ และเสียงรองเท้าคนเดินไปมา ตอนแรกจะออกไปดูแล้วล่ะ แต่ฉันไม่มีรองเท้า จึงนั่งอยู่ในห้องถอดเวลส์เจ้าสาวรุงรังของตัวเองออกไป เดินสำรวจในห้องใต้เรือแทน
เรือลำนี้ไม่ใช่ลำเด
