เช้านี้เป็นวันหยุด ฉันตื่นมาก็ไม่เห็นพี่บูมอยูในห้องแล้ว
"ไปไหนแต่เช้านะ"
ฉันก้าวลงจากเตียง เพื่อออกมาดูข้างนอกว่าอยู่รึเปล่า
แอ้ด!!
พอเปิดประตูออกมาก็ได้กลิ่นอาหารที่ลอยตลบอบอวลเตะจมูกอยู่ด้านนอก มองเข้าไปในครัวก็เห็นพี่บูมกำลังง่วนกับการทำอาหาร
ฉันรีบเดินเข้าไปสวมกอดเขาจากทางด้านหลัง
"ทำอะไรกินคะ"
ฉันถามพี่บูมเสียงอ้อน
"ข้าวต้มครับ จะเสร็จแล้วหิวรึยัง"
คนตัวโตคนข้าวต้มไปด้วย ตอบฉันไปปด้วย
"หิวสิคะ หอมขนาดนี้"
ฉันซบหน้าไปที่แผ่นหลังของพี่บูม
"รอพี่แปบนะครับ อีกนิดเดียว"
และฉันก็ออกมานั่งรอ ไม่นานพี่บูมก็ยกข้าวต้มออกมา
"พี่บูมคะ ขวัญว่าจะกลับบ้านค่ะ คิดถึงแม่"
ฉันตักข้าวต้มกินไปด้วย บอกพี่บูมไปด้วย
"พี่ก็ว่าจะกลับ เดี๋ยวเรากลับพร้อมกันเลย"
ฉันพยักหน้ารับ ก่อนรีบกินแล้วเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว
พอออกมาพี่บูมก็แต่งตัวเสร็จแล้ว
"เอ่อ พี่บูมคะเรื่องของเรา..."
เธอเม้มปากและมองหน้า
