ลูกข้าใครอย่าแตะ (100%)

2125 คำ

“โธ่…น้องแดนลูกแม่” คล้อยหลังหมอวัยกลางคน มัลลิกาก็รำพึงรำพันออกมาทั้งน้ำตา และเป็นลมล้มพับไปในที่สุด แอรอนตวัดอุ้มเมียตัวน้อยได้ทันท่วงที ก่อนจะตะโกนเรียกหมอและพยาบาลดังลั่น ทำให้เจ้าหน้าที่พากันวิ่งจ้าละหวั่น เพราะต่างก็รู้ดีว่าหากไม่ได้ดั่งใจพ่อเทพบุตรสุดหล่อก็จะแปลงกายเป็นซาตานในชั่วพริบตา เช้าวันรุ่งขึ้นแอรอนก็ไม่รอช้าที่จะสอบสวนผู้ต้องสงสัย ไม่เว้นแม้กระทั่งลูกน้องของตัวเอง เวลานี้เขาไม่ไว้ใจใครหน้าไหนทั้งนั้น เพราะขนาดอยู่ในถิ่นของตัวเองแท้ๆ แดนไทยยังถูกลอบปองร้าย  สอบสวนกันอยู่สักพัก แอรอนก็สามารถตัดบอดี้การ์ดร่างยักษ์ออกไป จะเหลือก็แต่แม่บ้านวัยกลางคนที่กำลังยืนตัวสั่นงันงก “มีอะไรจะสารภาพไหม” ท่านประธานหนุ่มยืนกอดอก หรี่ดวงตาสีน้ำเงินเข้มให้แคบลง แล้วจ้องหน้าผู้ต้องสงสัย ทำให้คนถูกเพ่งเล็งถึงกับเกิดอาการหายใจไม่ทั่วท้อง  “ฉันถาม ทำไมถึงเอาแต่นิ่ง อมขี้ฟันอยู่หรือไงฮะ!” ตะคอกอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม