EP.7 ทวงคืนจีสตริง
1004 คำ
เด็กหนุ่มพูดยียวนกวนประสาทเขาเริ่มสนุกกับหญิงสาวตรงหน้าก่อนจะคว้าจีสตริงในมือขึ้นมา
"คราบอะไรขาวๆ เนี่ย"
เพียะ!
"โอ๊ยย ตบทำไมวะ"
"คนลามกพูดจาทุเรศ! คราบอะไร"
"แค่ล้อเล่นเอง บ้าเอ้ย! ตบซะหน้าชา"
"อึ๋ยย"
สุดจะอัดอั้นฉันกรีดร้องในลำคอกำหมัดแน่นรอยยิ้มร้ายกาจนี้มันน่ากลัวชะมัดไอ้เด็กบ้า!
ตึก ตึก ตึก
"ไอ้เวรกูตามหาจนทั่วมือถือกูแบตหมด" คิววิ่งเข้ามาหาเคในที่ลับตาคน "เพื่อนกูส่งสาวให้แล้วนะแต่มันบอกว่าขอยกเลิกไม่อยากสนใจเรื่องนี้แล้วมันเจอเป้าหมายใหม่"
"อะไรนะ.."
"ยกเลิกเลยกูไปก่อนมีนัดกูรีบ"
พูดจบเพื่อนก็เดินออกไปทิ้งเคที่กำลังหงุดหงิดมองตามก่อนจะสบถเค้นเสียงแข็งกร้าว
"ไอ้ฉิบหายลงทุนไปกี่หมื่นแถมโดนตบเต็มแรงไม่อยู่ดูความสำเร็จกูสักตัว แม่ง!"
จิก จิก
"อะไร!" หัวร้อนไม่หายก็มีใครบางคนเดินตามมาใช้นิ้วชี้สะกิดแขน
"ช่วยคืนกางเกงในให้ฉันเถอะจะไปตามหาแฟนแต่..จะให้ไปทั้งที่ไม่สวมอะไรมันไม่ได้"
"ตอนนอนถ่างขาให้แฟนเอาไม่เห็นต้องใส่แค่นี้เองคงไม่เป็นไร"
"เว้ยยย! ฉันยังบริสุทธิ์อยู่นะ หน้าตาอาจจะแรดแต่ที่จริง ย..ยังซิง"
ฉันกลั้นใจพูดความจริงออกไป คำก็ดูถูกสองคำก็แซะอยู่ได้คนไม่เคยโดนเอาอย่างฉันอายมากนะ
"ตอแหล" หุ่นบางหน้าตาจัดว่าสวยแบบนี้ยังซิงเหลือรอดมาได้ไง
"เรื่องจริง! เอาคืนมาเถอะ"
"บอกแล้วไงว่าต้องแลกฉะนั้น..เซกู๊ดบาย"
"_"
เขาเลียมุมปากเล็กน้อยพร้อมยกมือโบกลาโดยใช้กางเกงในจีสตริงตัวจิ๋วสะบัดไปมาโต้ลมเห็นเป็นเรื่องสนุก ขณะที่เธออายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี
ริมทาง
"บ้าที่สุดเลยซวยโคตร" มือของฉันกดปิดกระโปรงยีนส์ที่สวมใส่ไว้ "ลมก็เย็น ฮื้อ"
บรื้นนน
สุดท้ายกว่าจะได้ขึ้นแท๊กซี่ก็ เกือบจะตีหนึ่ง ตลอดทางสาลี่พยายามติดต่อแฟนหนุ่มแต่เขาไม่รับโทรศัพท์ รถเทียบจอดหน้าอพาร์ตเมนต์อย่างปลอดภัย แต่ท่าทางการเดินของเธอที่ดูเก้กั้งทำให้แท๊กซี่ถึงกับทำคิ้วขมวดสงสัย
แกร๊ก
กรี๊ดด!
พอถึงห้องและแน่นอนว่าแม่ไม่อยู่ ฉันพุ่งลงเตียงหยิบหมอนออกมากรีดร้องอย่างบ้าคลั่งทันทีเพื่อปลดปล่อย
บ้านใหญ่ เค
"โคตรเพลียกินเหล้าไม่สุดปวดหัวฉิบหาย" มาถึงผมโยนของลงโต๊ะคอมพิวเตอร์ แล้วเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเตรียมอาบน้ำ "เชี่ย.."
ลืมไปสนิทว่าเอากางเกงในจากป้าคนนั้นมาด้วย ผู้หญิงอะไรอายุก็ปาไปเลขสองยังไม่ยอมเสียซิง จะว่าไป..หุ่นดีสัสหน้าสวยแต่เสียดายผมไม่ชอบคนอายุมากกว่า
"สักหน่อยคงไม่เป็นไรมั้ง"
ส่วบ! ส่วบ! ส่วบ!
หนุ่มวัยรุ่นฮอร์โมนพลุ่งพล่านหยิบจีสตริงสีดำที่ติดกระเป๋ากางเกงออกมาแล้วกำเอาไว้แน่น ส่วนอีกมือที่ว่างก็สาวเอ็นลำโขกเข้าออกช่วยตัวเอง น้ำเหนียวแห่งความเสียวไหลเคลือบละเลง
"แม่งเอ้ย ซี๊ดดด"
เพียงแค่ไม่กี่นาทีน้ำขาวขุ่นพุ่งกระฉูดแต่ถูกรองรับไว้ด้วยกางเกงในตัวจิ๋วของสาวสวยที่อายุมากกว่า เสียงหายใจฟึดฟัดแหบพร่ารีบหยิบผ้าเช็ดตัวออกมาเพื่อชำระร่างกาย
ปึ้ง
จีสตริงสีดำเต็มไปด้วยน้ำกามถูกเขวี้ยงโยนไว้ในตู้โดยที่เจ้าตัวรีบเข้าไปในห้องน้ำ จากนั้นก็ผล็อยหลับไปเพราะเหนื่อยล้า กระทั่งเช้าวันต่อมา
อพาร์ตเมนต์
"เงินที่ให้แม่ไว้คือเอาไปเล่นไพ่หมดเลยเหรอ!"
"เออ กูเอาไปต่อยอดไม่รู้ว่าจะพลาด"
"หนูบอกแล้วใช่ไหมว่าการพนันไม่ได้ทำให้ใครรวยมีแต่แย่ บางคนต้องขายรถขายบ้านด้วยซ้ำ"
"มึงเป็นลูกนะอีสาลี่! ไม่ใช่แม่กูจะมาสั่งสอนทำไมนักหนากูคลอดมึงออกมามึงต้องเลี้ยงกูสิ"
ทุกอย่างจบลงเพราะคำพูดทวงบุญของผู้เป็นแม่ สาลี่นั่งมองบิลที่ค้างจ่ายถอนหายใจเฮือกใหญ่ข้าวของราคาแพงก็โดนแม่นำไปขายต่อจนหมด
"จะเอาเงินที่ไหนจ่ายเนี่ย เฮ้อออ"
ติก'
คล้ายสวรรค์จะเห็นใจ ข้อความไลน์กลุ่มเด้งขึ้นมาที่จอ 'อาจารย์ ออมสิน'
(อาจารย์ : สนใจไปทำงานพาร์ตไทม์ไหม ช่วงนี้ทำรายงานที่บ้านคิดว่าเธอน่าจะพอมีเวลา สอนพิเศษให้ลูกชายคนใหญ่คนโต)
เพราะสาลี่เรียนเก่ง อาจารย์รู้ดีจึงมักเสนองานพิเศษให้เธอประจำ และแน่นอนว่าครั้งนี้เธอก็ไม่ปฎิเสธ
หลายวันผ่านไป
"ถึงขนาดให้รถมารับแปลว่ารวยมาก" อากาศแจ่มใสฉันลงมารอรถเพื่อจะไปบ้านผู้ว่าจ้าง ยกข้อมูลการศึกษาของลูกชายเขาขึ้นมาอ่าน "เกรดเฉลี่ยต่ำเตี้ยมาก"
บรื้นนน
รถตู้สีดำแล่นมาจอดเทียบรับตัวของสาลี่ไปยังหมู่บ้านใจกลางเมือง ทุกอย่างดูดีมีระดับจนมาถึงบ้านหลังใหญ่โต
"เชิญครับแต่วันนี้คุณท่านไม่อยู่เขาสั่งให้เริ่มติวเข้มให้นายน้อยเลย"
"ค่ะหนูจะทำให้เต็มที่"
ขาเรียวยาวก้าวลงจากรถมีแม่บ้านมายืนต้อนรับแนะนำตัวต่างๆ และนำพาเธอเข้าไปในบ้าน
"รอตรงนี้สักครู่นะคะเดี๋ยวนายน้อยจะลงมา"
"ค่ะ"
นายน้อยคือนามที่ใช้เรียกลูกชายคนเล็กของบ้าน สาลี่ประหม่าเล็กน้อยแต่เพราะต้องใช้เงินเธอจึงทำใจสู้ มือเรียวประสานกันแน่นก้มหน้าลงหลับตาเพื่อสูบลมหายใจ
เสียงฝีเท้าเดินลงจากบันไดทำให้เธอต้องรีบเงยหน้าส่งยิ้มทักทาย
"สะ สวัสดี.."
"นี่พี่ตามมาเอากางเกงในจีสตริงคืนถึงบ้านผมเลยเหรอเนี่ย"
"!!!"
- ผู้เขียน
