“วันนี้ฉันไม่ทำอาหารเย็นนะ พี่หาทานเองแล้วกัน” ร่างบางเอ่ยบอกกับคนตัวโตที่กำลังยืนแต่งตัวอยู่ เธอเดินเข้าไปผูกเนกไทให้กับชายหนุ่มดั่งเช่นทุกวัน ตาดุหลุบตามองคนตัวเล็กตรงหน้าพร้อมกับคำถาม
“ทำไม?”
“เย็นนี้ฉันจะไปทานข้าวเย็นกับคุณพ่อ”
“ทำไมต้องไป?”
“พี่จะขังฉันเอาไว้ในกรงมากเกินไปแล้วนะ ฉันจะไปทานข้าวกับพ่อตัวเองผิดตรงไหน” เสียงแหลมแวดใส่คนตัวโต เมื่อคำตอบที่ได้รับทำให้คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม อารมณ์ภายในร่างกายเริ่มเพิ่มทวีคูณขึ้น
“ฉันก็แค่ถาม”
“เป็นคำถามที่ไร้สาระมาก” เมื่อผูกเนกไทให้ชายหนุ่มเสร็จ หญิงสาวก็รีบเดินออกจากห้องแต่งตัวทันที เธอออกมาสงบสติอารมณ์ของตัวเองเพราะไม่อยากทะเลากับโรมมากนัก จะพาลถูกเขาจับกดลงเตียงเอาได้
“เสร็จแล้วรีบกลับ” เสียงเข้มเอ่ยบอกกับหญิงสาวที่กำลังก้มหน้าใส่รองเท้าผ้าใบอยู่หน้าประตู เขาเดินออกจากคอนโดทันที เนื่องจากช่วงเช้ามีประชุมจนถึงดึก
“เจ้าค่ะ” น้ำ
