คุณท่านหัวเราะในลำคอ เขาเลื่อนมือขึ้นมาโอบบ่าบอบบางแล้วดึงป้ารุ่งให้เอนตัวมาใกล้ เขาจูบกระหม่อมเธอเบา ๆ แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของอย่างไม่ปิดบัง แล้วกระซิบบอกเธอว่า “สมัยหนุ่ม ๆ น่ะ เคยนะ...มันตื่นเต้นดี” ป้ารุ่งมองค้อนคนที่โอบบ่าเธออยู่ เธอเมินหน้ามองไปทางอื่น ในอกมันร้อนรุ่ม เธอหวงเขา… “ตอนนี้แก่แล้ว ฉันไม่ทำแบบนั้นแล้วล่ะน่า” “ใครจะไปรู้ด้วยล่ะคะ วันนี้ถ้ารุ่งไม่มาด้วย ป่านนี้คุณท่านอาจจะออกรอบไปกับเพื่อนแล้วก็ได้” “ก็นี่ไง ฉันถึงได้ชวนเธอมาด้วย” ป้ารุ่งหันขวับกลับมามองคนพูด “แสดงว่า ถ้ารุ่งไม่มา…” “ไม่ ๆ ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า เธออย่าทำตาดุแบบนี้ได้ไหม ฉันไม่ชอบ” ที่จริงคุณท่านไม่ใช่ไม่ชอบ แต่เขาเกรงใจตาดุ ๆ ของเธอต่างหาก ไม่บ่อยนักหรอกที่เมียจะมองเขาด้วยสายตาแบบนี้ แต่เมื่อไรที่ถูกเธอมองแบบนี้ ไม่ว่าอะไรเขาก็ยอมเธอทุกอย่าง “รุ่งยังไม่ทันได้ว่าอะไรสักหน่อย” “ถึงไม่ได้ว่า แต