ตอนที่ 5
1046 คำ
แก้มใสมองสิ่งที่เขาทำแล้วรู้สึกเสียววูบวาบกลางซอกเนื้ออุ่น เธอคิดถึงยามเขาสูดดมและดูดเลียเนินเนื้อซอกสวาทของเธอ
“เขี่ยติ่งให้ฉันดูหน่อยสิ” คุณวาบอกเสียงราบเรียบ
“ตะ...แต่แก้มกลัวเบาะรถเปียกค่ะ” แก้มใสบอกเสียงเบา เธอกลัวเขาดุ เพราะเธอไม่ยอมทำตามที่เขาบอก
“เขี่ยให้ฉันดู” ทิวาสั่งเอาแต่ใจ
“คุณวา…” น้ำตาใส ๆ คลอเต็มหน่วยตา แม้จะรัก แม้จะรู้ตัวว่าไม่มีสิทธิ์ขัดขืน แต่แก้มใสก็อยากให้เขาเห็นใจเธอบ้าง หากอยู่บ้าน เธอจะไม่ว่าสักคำ แต่นี่บนรถ และเธอกำลังจะไปเรียน ทำไมเขาต้องเอาแต่ใจและใจร้ายกับเธอแบบนี้
“ยกขาขึ้น แหกกว้าง ๆ แล้วเขี่ยแรง ๆ” ทิวาสั่งซ้ำ
“ค่ะ” พอเขาส่งเสียงดุ ๆ แก้มใสก็จำยอม เธอไม่กล้าขัดใจเขา เขาผู้อยู่เหนือเธอทุกอย่าง เขาผู้มีสิทธิ์ทำให้เธอออกจากมหาวิทยาลัย มีสิทธิ์ไล่เธอกับป้ารุ่งออกจากบ้านได้
ทิวาปรายตามองเด็กสาวอย่างพอใจ เมื่อเห็นว่าแก้มใสปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วหันมาหาเขา เด็กสาวถลกกระโปรงขึ้นไปไว้ที่เอวบาง ยกหัวเข่าตั้งชัน ก่อนจะแหกขากว้าง กลีบเนื้ออวบแบะบาน เขาเห็นติ่งเสียวน่าเลีย เห็นรูสีชมพูที่น่าสอดใส่กระแทกแรง ๆ
“เขี่ยเม็ดสิ เขี่ยแรง ๆ”
“ค่ะ คุณวา” แก้มใสทำตามที่เขาต้องการ เธอเขี่ยเม็ดให้เขาดู เธอครางเสียวอย่างที่เขาชอบฟัง แต่พอใกล้จะถึงจุดสุดยอด เธอก็หยุด เด็กสาวหอบหายใจแรง
“จะแตกแล้วค่ะคุณวา แก้มกลัวเปื้อนรถ”
“ก็เปื้อนไปสิ”
“คุณวา…” แก้มใสอยากจะร้องไห้ออกมา
คนถูกขัดใจเริ่มโมโห พอดีกับที่รถติดไฟแดง คุณวาจึงดึงเบรกมือ แล้วหันมามองคนขัดใจด้วยสายตาดุ เขายื่นมือมาสะบัดปลายนิ้วฟาดกลางเนินเนื้ออ่อนไหวเป็นการลงโทษแก้มใส
“อ๊าย! เจ็บค่ะ คุณวา”
“ทีหลังอย่าขัดใจฉันอีก” คุณวาว่าเสียงดุ เขาใช้นิ้วโป้งขยี้ติ่งเสียวที่แดงแจ๋อย่างรุนแรง
“อ๊า ๆ คุณวา” แก้มใสทั้งเสียวทั้งเจ็บ เด็กสาวกระดกบั้นท้าย เด้าเม็ดเสียวใส่นิ้วคุณวา
ทิวามองติ่งที่ถูกนิ้วโป้งขยี้ตาวาว เขาเลียปาก ตาคมเหลือบมองไฟจราจร มันยังคงเป็นสีแดงและคงแดงอีกนาน ชายหนุ่มเร่งขยี้ติ่งเสียวจนแก้มใสเริ่มเด้ารุนแรง
“แตกออกมายัยนักศึกษาร่าน”
“อ๊า ๆ เสียว...คุณวาขา แก้มจะแตกแล้ว อ๊า ๆ” แก้มใสกระดกเด้าใส่นิ้วคุณวา แล้วกรี๊ดออกมาเมื่อน้ำเสียวพวยพุ่งเพราะเสียวจัด
คุณวารีบก้มลงดูดน้ำที่หลั่งจากอวัยวะเพศสาว เขาประกบปากดูดเสียงดังลั่นรถ ดูดกลืนจนหมดไม่มีไหลย้อยลงเปื้อนเบาะ เขาทั้งดูดทั้งกัดขย้ำรุนแรง เขาผงกหัวอยู่กลางหว่างขาเด็กสาว ดูดกลืนและกัดกินจนแก้มใสสั่นไปทั้งตัว
แก้มใสกรีดร้องครวญครางด้วยความเสียวปนเจ็บ เธอแหกกลีบ อ้าแคมให้เขาทั้งดูดทั้งเลียและกัดจนพอใจ แล้วคุณวาจึงเงยหน้าขึ้นมาจากกลางหว่างขาของเธอ
แก้มใสนั่งหอบหายใจแรง สองขาเธอแหกอ้าไปตลอดทาง เนื้อนวลสาวที่ถูกกัดขย้ำเป็นสีแดงจัด คนที่ทำให้มันบอบช้ำชำเลืองมองด้วยความพอใจ
เมื่อทิวาขับรถมาถึงมหาวิทยาลัย เขาจอดรถในช่องจอดรถประจำของเขา แก้มใสเปิดประตูรถลงมายืนบนพื้นด้วยขาสั่นเทา เธอรอจนเขาลงมาจากรถแล้วปิดล็อกประตูรถเรียบร้อย เด็กสาวจึงยกมือไหว้แล้วเดินไปทางตึกคณะที่เธอเรียน ทิวามองตามจำเลยกามของเขาด้วยสายตาคมกริบอย่างคนหวงของ เขามองจนแก้มใสลับหายไปจากสายตา
ภายในห้องบรรยายคาบเช้าวันนี้ นักศึกษาสาวชั้นปีหนึ่งต่างพากันคึกคัก เพราะพวกเธอจะได้เรียนกับอาจารย์ทิวาสุดหล่อ
ห้องบรรยายมีเก้าอี้ให้นั่งลดหลั่นลงมา ด้านหน้าห้องมีโปรเจคเตอร์และมีโต๊ะสำหรับอาจารย์ผู้สอน แก้มใสนั่งอยู่กับเพื่อนกลุ่มที่สนิทกัน กลุ่มของเธอมีกันอยู่สี่คน ทั้งหมดนั่งเรียงกันอยู่บนเก้าอี้ชั้นที่สาม โดยแก้มใสนั่งริมสุด ข้างเธอมีเก้าอี้ว่างอยู่หนึ่งตัว
พอใกล้ถึงเวลาเรียน อาจารย์ทิวาขวัญใจนักศึกษาสาวก็เดินเข้ามาในห้อง นักศึกษาที่พูดคุยกันอยู่จึงพากันเงียบ ทุกคนรู้ดีว่าเขาเฮี้ยบแค่ไหน ตัดเกรดสูง ให้คะแนนยาก เขาดุมาก หน้าตาหล่อ ๆ ดูดีของเขาขัดกับบุคลิกดุ ๆ และการตัดเกรดแบบโหด ๆ
เมื่อร่างสูงดูดีภูมิฐานมายืนอยู่หน้าห้อง เขากวาดสายตามองไปทั่วคล้ายสำรวจจำนวนนักศึกษา แต่ที่จริงแล้วคนที่นั่งมองเขาอยู่ด้วยหัวใจเต้นระส่ำรู้ดีว่าเขามองหาเธอ พอสายตาคมกริบสบสายตากับคนที่เขามองหาจนเจอแล้ว เขาก็เริ่มสอนตามปกติ
แก้มใสนั่งหนีบขาไว้จนรู้สึกเกร็ง การไม่ได้ใส่กางเกงในทำให้เธอไม่มั่นใจเอาเสียเลย แต่เธอก็พยายามดึงสติกลับมาฟังการบรรยายให้ความรู้ของอาจารย์ทิวา นอกจากใบหน้าหล่อเหลาชวนฝันแล้ว น้ำเสียงของเขาก็นุ่มทุ้มน่าฟังเช่นกัน ยิ่งยามที่เขาถึงจุดเสียวสุดยอด เสียงเขาครางกระเส่า...เสียงนั้นยิ่งน่าฟัง
“แก้ม...ตรงนี้มีคนนั่งไหม”
แก้มใสสะดุดความคิดของตัวเอง แล้วรีบหันไปมองเพื่อนนักศึกษาชายที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องบรรยาย
“ไม่มีจ้ะ...เอก” แก้มใสบอกแล้วยิ้มให้เพื่อน
“งั้นเรานั่งด้วยนะ”
“จ้ะ”
“อาจารย์บรรยายถึงไหนแล้ว เรามาสาย”
“เราจดไว้อยู่ เดี๋ยวหมดคาบแล้ว เอกค่อยเอาไปดูก็ได้”
“ขอบใจนะ”
“อือ”
- ผู้เขียน
