ล่าขับรถออกจากสนามด้วยความเร็วที่ไม่แม้แต่จะผ่อนแรงบิดลง ร่างเล็กที่ซ้อนอยู่ด้านหลังแทบจะปลิวไปรับแรงลมที่ปะทะ เธอจำต้องโอบอีกคนเอาไว้แน่น แล้วโน้มตัวลงไปแนบกับแผ่นหลังของเขา
เจียร์พยายามหาวิธีว่าต้องทำยังไง ให้อีกฝ่ายอารมณ์เย็นลง สายตาเหม่อมองไปเรื่อย พร้อมครุ่นคิดตลอดเวลา กระทั่งหันไปเจอกำแพงวัดขณะติดไฟแดง จึงปิ้งไอเดียขึ้นมาในหัวทันที
“พี่ล่า” เธอเรียกคนตรงหน้า เสียงที่ลอดผ่านหมวกกันน็อกนั้นแผ่วเบา ผสานกับเสียงท่อที่ดังกระหึ่มของรถทำให้อีกฝ่ายไม่ได้ยิน จึงยกมือขึ้นสะกิดแผ่นหลังของเขา กระทั่งคนที่ถูกเรียกหันมา
ล่าเปิดหมวกกันน็อกขึ้น หัวคิ้วหนาขมวดเข้มบ่งบอกถึงอารมณ์ที่ยังขุ่นมัวในใจ “อะไร”
“เจียร์อยากทำบุญ” เธอตะเบ็งเสียงแข่งกับเสียงท่อที่ดังต่อเนื่อง
“แล้ว?”
“แวะไปที่วัดก่อนได้ไหมคะ” ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันเบาๆ เอาเข้าจริงเจียร์ก็รู้สึกว่าความคิดนี้ไม่ค่อยเข้าท่าสักเท่าไร เธอมองภ
