ใบหน้าหวานซีดเผือด จู่ๆ ก็รู้สึกแน่นหน้าอกขึ้นมา เมื่อสบกับสายตาแข็งกร้าวที่กำลังจ้องเขม็ง
“คิดจะบอกฉันหรือเปล่า”
“คือเจียร์ไม่ได้…ไม่ได้อยากโกหกนะคะ” เธอรีบหาข้อแก้ตัวทันที เพราะคิดว่าดีกว่าเงียบแล้วยอมรับ
“อ่า ไม่ได้ตั้งใจอีกแล้วสินะ แล้วคิดจะบอกเมื่อไร?” หัวคิ้วหนาขมวดเข้มตั้งคำถาม เขาเริ่มจะหมดความอดทนอีกครั้งกับเด็กเลี้ยงแกะคนนี้
“เจียร์ไม่เคยตอบแชตของเขา ถ้าไม่เชื่อพี่ล่าก็เลื่อนดูสิคะ” ดวงตากลมฉายแววเว้าวอน ราวกับกำลังร้องขอความเห็นใจจากเขา เพราะเธอไม่ได้คิดจะตอบกลับอีกฝ่ายเลยจริงๆ
“ทำไมไม่บล็อกมันไปซะ หรือว่าลึกๆ แล้วเธอก็อยากให้มันช่วย”
“เปล่าค่ะ…เจียร์อยากหลุดพ้น”
“หมายถึงอยากหลุดพ้นจากฉันด้วยหรือเปล่า”
“…….” ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่นที่หลุดเอ่ยประโยคนั้นออกมา ใบหน้าสวยรีบก้มลงทันที
“หึ!”
สายตาคมละออกจากร่างเล็ก กลับมามองบนหน้าจอโทรศัพท์ เขาเลื่อนดูแชตด้วยแววตาที่ดุด
