เป็นครั้งแรกที่ล่ารู้สึกว่าตัวเองพลาด เขาพลาดที่เปิดประตูเอาไว้จนทำให้เธอได้ยินสิ่งที่อยากปิดบัง
“ตื่นขึ้นมาทำไม”
หลังจากเงียบไปพักใหญ่ เขาก็เป็นฝ่ายตั้งคำถาม ก่อนจะเดินไปเปิดไฟในห้องให้สว่าง เขาทำตัวเหมือนปกติ ราวกับไม่รู้ว่าเธอได้ยินอะไร ทั้งที่ความจริงรู้อยู่เต็มอก แต่เลือกที่จะเมินเฉย
“เธอควรกลับไปนอนที่ห้อง เพราะฉันชอบนอนคนเดียวมากกว่า”
เมื่อได้ยินที่เขาบอก ใบหน้าสวยก็ค่อยๆ หันมองร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงมุมประตูของห้อง ก่อนจะตอบสวนกลับไปในน้ำเสียงที่แข็งกร้าวขึ้น “เจียร์ก็ไม่ได้อยากนอนกับพี่ล่าเหมือนกัน”
ล่าพยักหน้าช้าๆ “อ่า! ถ้ายังนั้นก็รีบไป ฉันจะพักผ่อน”
เธอนิ่งเฉยต่อคำไล่ของเจ้าของห้อง ดวงตากลมกำลังจ้องมองเขาด้วยอารมณ์ที่อัดแน่นภายในใจ พร้อมจะระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ
“เจียร์เคยสงสัยว่าพี่ล่า…กำลังเอาเจียร์มาเป็นตัวแทนของใคร” เสียงหวานติดขัดเล็กน้อยเพราะความรู้สึกที่ถาโถมภายในใจ เ
