ล่าค่อยๆ เผยรอยยิ้มบนใบหน้า ก่อนที่เขาจะอุ้มเธอลงไปวางในอ่างโดยไม่พูดตอบโต้ ท่าทางเรียบเฉยนั้นยากที่จะคาดเดา แต่หนึ่งสิ่งที่เจียร์รับรู้ได้คือ…เขาไม่เคยหวังดี
นัยน์ตาคู่สวยมองร่างสูงที่หยัดตัวยืนขึ้น ทำเหมือนว่าจะเดินออกไปจากห้องน้ำ
“คบกับพี่เทียนานแค่ไหนคะ” ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เธอเอ่ยปากถามออกไป รู้ตัวอีกที คำถามก็หลุดออกจากปากแล้ว
ดวงตาคมกริบหรี่ลงเล็กน้อย จ้องมองร่างเล็กที่เพิ่งเอ่ยถามในสิ่งที่ไม่ควร “ถามทำไม”
“แค่อยากรู้น่ะค่ะ” หลังได้ยินคำพูดของเธอ ล่าส่ายหน้า ก่อนจะเอ่ยตักเตือนเสียงเข้ม “จำเอาไว้ว่าเธอไม่ควรพูดชื่อผู้หญิงคนนั้นให้ฉันได้ยิน”
“ทำไมละคะ ฝังใจกับเรื่องอะไร”
“ไม่ใช่เรื่องที่เธอจะส่อรู้”
“แก้แค้นด้วยการให้เจียร์มาอยู่ในสถานะนี้ แล้วเป็นยังไงคะ” ริมฝีปากบางระบายยิ้มจางๆ ถามด้วยถ้อยคำที่ตั้งใจประชดประชัน แม้ดวงตาคู่สวยจะหม่นหมองลงแต่กลับไม่หลบสายตาจากเขาเลย
“พอพี่เที
