ล่าเจียร์ - 31 ของขวัญ

1767 คำ

ในตาคู่สวยพร่าเบลอจากน้ำสีใสที่เอ่อคลอขึ้นมา และเมื่อได้สติร่างเล็กก็รีบจัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อย แต่ยังไม่ได้ออกไปจากห้องน้ำทันที เจียร์ยืนมองใบหน้าของตัวเองผ่านกระจก เธอมองเข้าไปในความว่างเปล่าของดวงตา พยายามเก็บซ่อนความอ่อนแอเอาไว้ กำปั้นเล็กกำแน่นกลืนความเจ็บปวดลงไปให้ลึก เธอพยายามยิ้มให้ตัวเองในกระจก แม้ว่ารอยยิ้มนั้นจะไร้ความสุขก็ตาม หลังจากนั้นก็หันหลังเดินออกจากห้องน้ำ ทิ้งความรู้สึกหนักอึ้งที่ยังคงค้างอยู่ในใจเอาไว้ข้างหลัง เมื่อเดินมาถึงกลุ่มที่นั่งดื่ม เจียร์ก็เผลอถอนหายใจออกมาเบาๆ อย่างโล่งอก เมื่อเห็นว่าทุกคนดูเมากันจนแทบไม่รู้เรื่อง เหลือเพียงแค่บอลที่ยังดูมีสติมากที่สุด ดวงตากลมมองไปยังล่าที่นั่งดื่มราวกับว่าเมื่อครู่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนที่ความรู้สึกปวดหน่วงแล่นมาจุกตรงกลางอก เจียร์อยากให้ตัวเองเป็นเหมือนล่า อยากให้ความเฉยชาของเขาเป็นต้นแบบที่เธอสามารถทำตามได้ มันคงจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม