ตอนที่5 ซาตานในร่างสามี

1368 คำ
ทวิภพกลับเข้าบ้านมาในเวลาเกือบจะสองทุ่ม อรสายังคงนั่งรอสามีอยู่ที่ห้องรับแขก ดวงตาที่จ้องมองสามีแปรเปลี่ยนเหมือนจ้องมองหน้าใครสักคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ทวิภพรีบเดินเข้าไปสวมกอดภรรยาอย่างเอาใจอีกครั้ง เพราะอรสาจะแพ้ลูกอ้อนของเขาเสมอ “อรนั่งทำอะไรอยู่ พี่คิดถึง ๆ คิดถึงเมียกับลูกมากเลยครับ” “เหรอคะ คิดถึงมากกว่าผู้หญิงที่พี่ไปนอนกกกอดมันมาหรือเปล่า” ทวิภพถึงกับผละออกห่าง มองจ้องหน้าภรรยาอีกครั้งอย่างไม่พอใจ “อรส่งคนตามสืบพี่งั้นสิ ทำไมกันหรือว่าอรไม่เคยไว้ใจพี่เลยหรือไง พี่ไม่ใช่นักโทษของอรนะ พี่ก็ต้องการอิสระในการใช้ชีวิตบ้าง” เสียงเอะอะโวยวายเริ่มดังขึ้น ทั้งที่มันเป็นความผิดของตัวเองแท้ ๆ แต่กลับตะคอกใส่หน้าอรสาอย่างหัวเสียซะงั้น “อรไม่ต้องส่งใครไปสืบหรอกพี่ภพ คนของพี่เขาอยากให้อรรู้จะตายไป ไม่งั้นเขาจะส่งรูปส่งคลิปทุเรศพวกนี้มาเย้ยอรด้วยงั้นเหรอ” โทรศัพท์มือถือถูกเปิดคลิปและรูปถ่ายในไลน์ให้ทวิภพได้เห็นเต็มสองตา ทำให้ต้องอึ้งหลักฐานคาตาชัดแจ่มแจ้งอยู่เช่นนั้น “พี่ทำแบบนี้อีกทำไม จิตใจทำด้วยอะไรพี่ภพ ถ้าไม่รักกันแล้วเลิกกับอรซะสิ เลิกกับอรแล้วไปเสวยสุขกับเธอคนนั้น ทำไมต้องมาทำกันลับหลังอรแบบนี้ พี่จะต้องให้อรเจ็บเพราะพี่อีกกี่ครั้งกัน ฮืออ ฮือออ” เมื่อหลักฐานมัดตัวคนผิดขนาดนี้ คงไม่มีอะไรให้เขาต้องแก้ตัวได้อีกครั้งแล้ว ทวิภพมองภรรยาที่กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ตรงหน้าด้วยความเบื่อหน่ายไม่ใช่สงสาร “ก็แค่สนุกชั่วคราว อรอย่ามาซีเรียสกับเรื่องแค่นี้เลยหน่า ยังไงพี่ก็รักอรกับลูก พี่ไม่ได้จริงจังกับผู้หญิงพวกนี้ซะหน่อย” “พี่กล้าพูดออกมาได้ยังไงพี่ภพ มันไม่มีเมียที่ไหนหรอกที่จะอยากให้ผัวไปนอนกับคนอื่นแบบนั้น ใครรับได้ก็เชิญพี่ไปอยู่กับเขาเลย แต่อรรับไม่ได้ อรให้โอกาสพี่ภพมาแล้วนะครั้งหนึ่ง แต่พี่ก็ยังทำมันอีกจนได้ พอแล้ว พอกันที มันจะไม่มีโอกาสครั้งที่สองสามสี่อีกแน่ ๆ เราหย่ากันเถอะค่ะ” กว่าจะพูดคำว่า ‘หย่า’ ออกมาได้อรสานอนคิดมาสองคืนเต็ม ไม่เคยคิดว่าชีวิตครอบครัวจะมาถึงจุดแตกหักได้อย่างวันนี้ เมื่อสามีหมดรักทำไมเธอต้องยอมทนอยู่ให้เขาย่ำยีหัวใจเล่น “หย่างั้นเหรอ อรฝันไปเถอะนะ ถ้าพี่ไม่เซ็นอรก็จะไม่มีวันได้เป็นอิสระ” ทวิภพถึงกับผุดลุกขึ้นยืนจนเต็มความสูง จ้องมองภรรยาที่นั่งแหงนหน้ามองท้าทายอย่างไม่ยอมแพ้ “งั้นอรก็จะฟ้องหย่า หลักฐานการนอกกายนอกใจก็มีให้เห็นแล้ว อรคงชนะได้ไม่ยาก เพราะอรไม่ใช่คนที่ผิด” “ฟ้องเหรอ ก็เชิญเลยสิ แต่อรไม่มีวันจะชนะและไปจากพี่ได้หรอกนะ อรไม่สงสารลูกหรือไง อรอยากให้ลูกเป็นกำพร้างั้นสิ?” “ก็เพราะสงสารถึงต้องทนเจ็บอย่างทุกวันนี้ แล้วพี่ล่ะเคยสงสารลูกสงสารอรบ้างไหม เวลาที่พี่นอนกกกอดอยู่กับผู้หญิงคนอื่น พี่เคยคิดเห็นหน้าลูกหน้าอรบ้างหรือเปล่า ถ้าพี่มีสามัญสำนึกสักนิด พี่จะไม่หักหลังความรักของอรแบบนี้หรอกพี่ภพ” ทวิภพไม่ปฏิเสธ เวลามีความสุขกับร่างกายของสาวอื่น เขาหลงลืมไปทุกครั้งว่ามีครอบครัวแล้ว แค่เสพสุขให้หายอยากเขาก็พึงพอใจมากแล้ว แต่เขาก็ไม่ใช่คนเดียวที่เป็นแบบนี้ สามีคนอื่น ๆ ก็ยังทำกันได้ “มันเป็นเรื่องธรรมดามากอร อย่ามางี่เง่าได้ไหม พี่ก็ไม่ได้ทิ้งขว้างอรซะหน่อย เงินทองพี่ก็ยังให้ใช้ไม่เคยได้ขาดมือ พี่ขอแค่ความสุขสนุกชั่วครั้งชั่วคราวให้ไม่ได้เชียวหรือไงนะ” “ถ้าอรทำบ้าง พี่ก็อย่ามาโวยวายทีหลังก็แล้วกัน อรไม่ใช่เมียประเภทที่ผัวจะเอาเปรียบได้อยู่ฝ่ายเดียวหรอกนะ” ฝ่ามือหนาใหญ่ของทวิภพบีบแก้มอรสาจนหญิงสาวรู้สึกเจ็บแปลบเลยทีเดียว “อย่าแม้แต่จะคิด ไม่งั้นพี่เอาอรตายคามือพี่แน่ จำเอาไว้!” ใบหน้าของอรสาถูกสะบัดออกอย่างแรง เมียที่เคยน่ารักอยู่ในโอวาทของสามี ตอนนี้กล้าต่อปากต่อคำแทบจะเถียงไม่สู้ ทวิภพจ้องมองหน้าภรรยาตาเขม็ง ก่อนจะจับกดลงบนโซฟาตัวยาวกลางห้องรับแขก “อย่ามาทำกับอรแบบนี้ อรรังเกียจ” “รังเกียจผัวตัวเองน่ะเหรอ ในเมื่อผัวอยาก หน้าที่เมียคือปรนเปรอให้ความสุขผัวไม่ใช่หรือไงอร” “ไม่นะ พี่ภพไปนอนกับคนอื่นมาแล้ว อรจะไม่นอนกับพี่อีก ขยะแขยง” คำพูดคำจาที่อรสาพ่นออกจากปาก เธอหารู้ไม่ว่ายิ่งทำให้สามีเคืองโกรธและโมโหมากยิ่งขึ้น “รังเกียจเหรอ ขยะแขยงผัวตัวเองงั้นเหรอ” ชุดนอนผ้าซาตินที่อรสาสวมใส่ถูกดึงทึ้งจนกระดุมกระเด็นออกไปคนละทิศทาง ทวิภพเหมือนกับเสือที่กำลังหิวโหย เขาบีบขยำฟอนเฟ้นร่างกายของเมียรักไร้ซึ่งความนุ่มนวล ไม่ว่าอรสาจะร้องไห้เสียงดังมากแค่ไหน หูเขาไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น เพราะสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดในเวลานี้คือการเอาชนะคนปากดีอย่างอรสา เสียงครวญครางที่ปวดร้าวมากกว่าสุขสม ยิ่งทำให้ทวิภพพึงพอใจเป็นอย่างมาก ร่างกายนี้เป็นของเขา เขาจะทำยังไงกับอรสาก็ได้ บทรักร้อนแรงที่ไม่เคยพาลพบในชีวิต ทำให้อรสาต้องร้องไห้ออกมาอีกครั้งหลังจากที่ทวิภพเสพสุขจนสมใจอยาก “เจ็บมากนักหรือไง ถ้าเจ็บมากก็อย่าปากดีกับพี่แบบเมื่อกี้อีก พี่เลวได้กว่าที่อรคิดอีกนะ” “อะไรถึงทำให้พี่เปลี่ยนได้ขนาดนี้พี่ภพ ทำไมพี่ทำเหมือนอรไม่ใช่เมียที่อยู่ร่วมทุกข์มากับพี่จนพี่มีทุกอย่างได้เหมือนทุกวันนี้ ฮือออ ฮืออออ” “เพราะพี่คิดว่าอรคือคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาไง พี่ถึงให้อรอยู่แต่บ้านคอยเลี้ยงดูลูก ไม่ต้องวุ่นวายออกไปทำงานแลกเงินให้เหนื่อย พี่หาเลี้ยงอรได้ พี่ให้ความสบายกับอรได้ แค่นี้อรก็ควรจะพอใจแล้วไหมที่ผัวให้อยู่แต่บ้านเลี้ยงลูกเฉย ๆ” “แล้วพี่ไม่คิดบ้างล่ะ ว่าอรก็อยากออกไปมีสังคม อรซื่อสัตย์ อรทุ่มเทชีวิตเพื่อดูแลลูกและสามีมากจนลืมแม้แต่ดูแลตัวเอง อรก็ไม่ต่างจากยัยป้า ทั้งที่อรพึ่งจะอายุสามสิบ แต่ดูสิ่งที่อรได้รับสิ ดูสิ่งที่พี่ทำกับอรสิ ความซื่อสัตย์และรักลูกผัว รางวัลที่ได้มันคือสามีต้องนอกใจงั้นเหรอ ฮืออ ฮืออ” “อรขึ้นไปนอนพักเถอะ เอาไว้คุยกันหลัง วันนี้อรคงคุยไม่รู้เรื่องแล้ว” ทวิภพแต่งตัวเดินออกจากบ้านไป เสียงรถที่ขับออกไปด้วยความเร็วทำให้อรสารู้ว่าสามีก็โมโหมากอยู่ไม่น้อย “รถคว่ำตายไปเลยก็ดี จะได้หมดเวรหมดกรรมกันซะที ฮืออ ฮืออ” เสียงก่นด่าตามหลังสามีอย่างอดไม่ได้ อยากแช่งให้เขาตายวันตายพรุ่งเลยด้วยซ้ำ มีผัวแบบนี้ไม่มียังจะดีกว่าอีก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม