พ่ายรักเมียจำเป็น

อย่าให้ฉันตามจับเธอได้นะ...1

“ก็ได้ค่ะ” แม้ว่าจะไม่อยากดื่ม แต่ถ้าการดื่มแล้วเธอได้กลับไปจากที่นี่ หญิงสาวก็ควรจะกลั้นใจดื่ม แล้วรีบกลับบ้านให้เร็วที่สุด

เมื่อหญิงสาวตอบตกลง วายุก็ยกยิ้มด้วยความพอใจ เฌอริสาค่อยๆ ยกแก้วขึ้นไปก่อนจะละเลียดดื่มด้วยความไม่ชอบใจ ความขมบาดคอมันทำให้หญิงสาวพยายามฝืนดื่มมันต่อ กว่าที่จะหมดแก้ว หญิงสาก็ใช้เวลาอยู่พักใหญ่ เมื่อแอลกอฮอล์เข้าไปในร่างกาย เธอก็รู้สึกมึนหัวไปพักใหญ่ ก่อนที่เธอจะค่อยๆ วางแก้วลงที่โต๊ะ

“หมดแก้วแล้วริสาขอตัวกลับก่อนนะคะ ฝากพี่วายุบอกพวกพี่ๆ เขาด้วยนะคะ” เฌอริสาเอ่ยออกมาอย่างไม่สู้ดีนัก เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เธอไม่ชอบหรือเปล่า ทำไมเธอถึงเกิดอาการร้อนๆ ไปทั้งตัว หรือว่าเธอคิดไปเองก็ไม่รู้

“ได้สิครับ เดี๋ยวพี่จะบอกคนอื่นให้ ริสากลับไปเถอะครับ” วายุกล่าวอย่างเจ้าเล่ห์และเสแสร้งสร้างภาพเป็นพระเอก ส่วนเฌอริสานั้นไม่ได้รู้ทันเขาสักนิดเลย

“งั้นริสาไปก่อนนะคะ” หญิงสาวลุกขึ้นยืน เธอกลับเซเล็กน้อย วายุรีบถลันเข้ามาประคอง แต่หญิงสาวก็รีบขืนตัวออกอย่างรวดเร็ว เธอไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมาสัมผัสตัวเธอ เพราะเธอค่อนข้างหวงตัวพอสมควร

“เป็นอะไรหรือเปล่าครับน้องริสา” วายุแสร้งทำท่าทางเป็นห่วง แต่เขารู้อยู่แล้วว่าต้องเกิดเหตุการณ์เช่นนี้

“ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ” เมื่อขืนตัวออกจากการประคองของเขาได้ หญิงสาวก็เดินเซด้วยอาการแปลกๆ มันร้อนเหลือเกิน ร้อนราวกับว่ามีอะไรแปลกปลอมไหลเวียนเข้าไปในร่างกายของเธอ หญิงสาวจะเดินไปเข้าห้องน้ำ เธอคิดว่าเธอคงเมาแน่ๆ เธอกะว่าจะเอาน้ำล้างหน้าสักหน่อย แต่เธอกลับเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เธอก็ถูกใครบางคนคว้าตัวเธอไว้ ก่อนที่จะใช้มือหนาปิดปากของเธอ และลากเธอไปที่มุมอับมุมหนึ่ง ซึ่งน่าจะเป็นห้องเก็บของของที่ร้าน ซึ่งไม่มีใครผ่านมาแถวนี้

“ปล่อยนะไอ้บ้า” เสียงอู้อี้ของหญิงสาวซึ่งพยายามจะเอาตัวรอดไปจากตรงหน้า แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกแปลกประหลาดกับการสัมผัสของไอ้ชั่วนี้ เหมือนกับว่าเธอกำลังต้องการอะไรบางอย่างจากมันอยู่

“อย่าเรียกพี่แบบนั้นสิน้องริสา” เมื่อมันจับเธอหันหน้าเข้ามา หญิงสาวก็ต้องแปลกใจเป็นอย่างมาก ที่เธอเข้าใจว่าเป็นไอ้ชั่ว ที่แท้แล้วก็คือวายุนั่นเอง

“พี่วายุมาทำอะไรตรงนี้คะ” แม้ว่าจะยังอยู่ในอาการตื่นตระหนก แต่หญิงสาวก็ไม่อยากเสียมารยาทไปมากกว่านี้

“ก็มาสนองความต้องการของน้องริสาไง ตอนนี้คงเริ่มร้อนๆ แล้วสิ อีกไม่นานน้องริสาต้องให้พี่ช่วยแล้วแหล่ะ” วายุเอ่ยด้วยรอยยิ้ม ตอนนี้เขากำลังรอเวลาให้ยาออกฤทธิ์ เพราะต่อให้เข้มแข็งเท่าใด เธอก็ไม่มีทางชนะฤทธิ์ยานั้นได้แน่นอน

“หมายความว่ายังไง” หญิงสาวเอ่ยถามอย่างไม่อยากจะเชื่อหู