“แม่ยังยืนยันเหมือนเดิม แม่จะรับแค่ลูก ไม่มีทางรับแม่ของเด็ก” คุณวารีย้ำอีกรอบ
“ในเมื่อคุณแม่ต้องการแบบนั้น ผมก็ต้องขอโทษที่ทำแบบนี้นะครับ ถ้าคุณแม่ยังไม่ยอมรับริสากับลูกผมก็จะไม่มาที่นี่อีก ไว้คุณแม่ยอมรับริสากับลูกเมื่อไหร่ ผมถึงจะกลับมากราบขอโทษคุณแม่นะครับ” พศุตเอ่ยอย่างตัดสินใจ เขาคิดว่าการขู่มารดาเช่นนั้นจะทำให้ท่านยอมรับภรรยากับลูกของเขา แต่สิ่งที่เขาคิดมันกลับไม่เป็นอย่างนั้น ตอนนี้ทิฐิในใจของท่านมันมากเกินพอที่จะทำให้ท่านไม่รั้งบุตรชายไว้ มีอย่างที่ไหนเห็นผู้หญิงดีกว่าแม่ของตัวเอง
“จะไปไหนก็ไป และไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก เพราะแม่ก็ไม่เคยมีลูกที่เห็นผู้หญิงดีกว่าแม่” คุณวารีเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด ท่านไม่อยากพูดคำนี้เลย แต่เพราะความน้อยใจในตัวบุตรชายทำให้ท่านเอ่ยคำนี้ออกไป
“ผมกราบลาล่ะครับคุณแม่” แม้จะเป็นการตัดสินใจที่ยากลำบาก แต่ในที่สุดพศุตก็ตัดสินใจก้มลงกราบแทบเท้าของมารดา ก่
