สองอาทิตย์ต่อมา...
"สวยไหม"
"สวย สีชมพูเหมาะกับฝันมาก"
"งั้นเอาตามนี้แล้วกัน"
"น้องลูกแพร"
ระหว่างที่ลูกแพรกำลังนั่งคุยเมาท์มอยกับเหมือนฝันอยู่ที่บริเวณโต๊ะม้าหินอ่อนหน้าตึกอาคารเรียน ก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเอ่ยทัก หญิงสาวจึงเงยหน้ามองก็พบว่าเป็นพี่รหัสตัวเอง "พี่ธาม สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีครับน้องลูกแพร น้องเหมือนฝัน"
"ค่ะพี่ธาม" เหมือนฝันตอบธาม
"เพื่อนเราไปไหนยังไม่มาเหรอ"
"หมายถึงสายลมน่ะเหรอคะ"
"ใช่"
"ยังไม่มาเลยค่ะ แล้วนี่พี่ธามมาทำอะไรคะ"
"งานที่ส่งไปครั้งก่อนมีปัญหาครับ พี่เลยต้องมาแก้"
"ทำไมมีปัญหาได้คะ"
"พี่ก็ยังไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวรออาจารย์มาก่อน"
"อ๋อ"
"วันนี้ตอนเย็นว่างไหมครับ"
"ก็ว่างนะคะ"
"อยากไปเที่ยวเปล่า"
"เที่ยวที่ไหนคะ"
"ผับ xx พวกเพื่อนพี่ไปกันหลายคนเลย เพื่อนเราก็ไปด้วยนะ เพราะเห็นยัยชาช่าพูดถึงอยู่"
"อยากไปจังเลยค่ะ" ลูกแพรพูดออกมาด้วยความตื่นเต้น
