"อื้อ ปวดหัวจังเลย"
สิ่งแรกที่รับรู้ได้ คือปวดหัวมากๆ เมื่อคืนภาพตัดไปตอนไหนก็ไม่รู้
"ตื่นแล้วเหรอ ยัยขี้เมา"
เสียงทุ้มคุ้นหูดังอยู่ข้างๆ
"อื้อพี่ฟาโรห์อ่า หนูปวดหัวมากเลย"
ฉันยังอ้อแอ้ไม่ยอมลืมตา
"ก็เล่นกินซะ พี่ห้ามก็ไม่ฟัง"
คนตัวโตยังต่อว่าฉัน
"ขอโทษค่ะ อย่าเพิ่งว่าหนูได้ไหม หนูไม่สบายตัวอยู่นะ"
เวลาแบบนี้ใครเขาว่ากันล่ะ ต้องดูแลสิถึงจะถูก
"หึ ไม่ยอมรับผิดจริงๆ"
พี่หัวเราะในลำคอเบาๆ พร้อมกับส่ายหน้าให้ฉัน
"ลุกไปล้างหน้าแปรงฟัน จะได้ลงไปกินข้าวแล้วกินยา"
พี่ฟาร์บอกฉัน
"ลุกไม่ไหวเลยค่ะ ปวดหัวมาก"
ทรมานมากเมื่อคืน ไม่รู้กินอะไรไปบ้าง
"งั้นไปล้างหน้าแปรงฟัน เดี๋ยวพี่เอาข้าวต้มขึ้นมาให้"
ฉันพยักหน้าตอบรับพี่ไปเบาๆ ก่อนจะลุกเดินเข้าห้องน้ำไปด้วยความพะอืดพะอม
ผมเดินลงมายังห้องครัว ก็เห็นป้าแม่บ้านกำลังทำข้าวต้มอยู่ เพราะตั้งแต่ผมตื่นผมก็ลงมาบอกให้ป้าทำไว้ให้น้อง
"ป้าครับข้าว
