ครู่ใหญ่ๆ ต่อมา
“กรี๊ด… ”
จู่ๆ ก็มีเสียงกรีดร้องดังออกมาจากห้องนอนของแก้วตา ทำให้พ่อเลี้ยงเพลิงซึ่งกำลังนอนอยู่ในห้องฝั่งตรงข้าม รีบวิ่งออกมาเคาะประตูเรียกด้วยความเป็นห่วงหญิงสาว
“แก้ว… หนูแก้ว”
พ่อเลี้ยงเรียกหญิงสาว ในทันทีที่ประตูบานกว้างถูกผลักเข้ามา แก้วตาตัวสั่นราวกับลูกนก โผเข้ากอดร่างสูงใหญ่ของพ่อเลี้ยงเอาไว้แนบแน่น
“เกิดอะไรขึ้น… หนูจ๋า ร้องจนลุงตกใจ”
เพลิงโล่งใจเมื่อเห็นว่าหญิงสาวปลอดภัยดี
“มะ… แมงมุมยักษ์ค่ะคุณลุง ตัวใหญ่มาก อึ๊ย... มันโผล่มาตรงมุ้งลวดค่ะ”
แก้วตาชี้ไปยังหน้าต่างทั้งที่ยังหันหลังให้ ไม่กล้ามอง เจ้าแมงมุมซึ่งไม่มีอยู่จริง
“โอ๋… ไม่มีแล้วจ้ะหนูแก้วจ๋า ไม่ต้องกลัวนะคนดีของลุง มันไปแล้ว ต่อให้มันโผล่มาอีกก็เข้ามาไม่ได้อยู่ดี หนูลืมไปหรือเปล่าว่ามีมุ้งลวดกั้นเอาไว้”
วงแข
