ใต้ปีกพายัพ : EPISODE 20
[เขายังอยู่]
“เฮ้! กลับได้แล้ว” เสียงของคนที่เดินลงมาจากชั้นลอย ทำให้ฉันขยับยิ้มให้พี่ณิชาเล็กน้อย ก่อนจะเดินไปหาเขา
“เธอสนิทกับณิชาดีนะ” ขณะที่เรากำลังเดินไปยังลานจอดรถพายัพก็พูดขึ้น
“อ่อ ไม่เห็นรู้เลย” ฉันตอบส่ง ๆ กับคนที่นี่ฉันไม่อยากสนิทกับใครทั้งนั้นแหละ และที่ชอบคุยกับพี่ณิชาก็เพราะเธอดูไม่ตอแหลดี...ก็แค่นั้น
“ตอนไปโรงเรียนฉันไม่เห็นมีใครมาทักเธอเลย ไม่มีเพื่อนบ้างรึไง” เขาถามต่อ ท่าทางเขาก็ขี้เสือกเหมือนกันนะเนี่ย คิดว่าตรีทัพขี้เสือกคนเดียวซะอีก
“ไม่มี เฮียคิดว่าคนที่มีเบื้องหลังไม่ดีแบบข้าว จำเป็นต้องสนิทกับใครด้วยรึไง” ฉันตอบและตั้งคำถามคืนในคราวเดียว
“ก็ดี” ทว่าเขากลับตอบมาแค่นั้น และจัดการพาตัวเองเข้าไปนั่งประจำที่หลังพวงมาลัยแทน
ตอนนี้เวลาก็ล่วงเลยมาเกือบห้าทุ่มแล้ว บนถนนสายหลักจึงมีรถค่อนข้างบางตา และดูเหมือนพายัพจะไม่ได้รีบร้อนอะไรนัก เขาขับ
