"คุณดื่มเยอะไปแล้วนะคะคุณชาลล์" ฉัตรก็พูดกับชายตรงหน้าด้วยความเป็นห่วง เมื่อเขากระดกน้ำสีอำพันลงคออย่างกับน้ำเปล่า
"คุณหงส์เขาไม่เคยคิดอะไรกับผมเลยจริง ๆ ใช่ไหม อึก" เขาพูดด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์
"คุณชาลล์ใจเย็น ๆ นะคะ กลับเลยดีไหมคะ นี่ก็ดึกมากแล้ว" ฉัตรพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับเห็นใจเขามาก
"คุณเป็นผู้ช่วย คุณรู้หรือเปล่าว่าคุณหงส์กำลังคบใครอยู่ แล้วคนนั้นดีกว่าผมหรือเปล่า" คนเมาอย่างเขาก็เริ่มพูดเสียงดัง
"เอ่อ... ฉัตรไม่ทราบหรอกค่ะ" ถึงแม้ลึก ๆ จะรู้อะไรมาบ้าง แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องของเธอที่จะแพร่งพรายออกไป
"แล้วทำไมถึงไม่รู้ ฮะ คุณเป็นผู้ช่วยประสาอะไร" อยู่ดี ๆ ชายหนุ่มผู้วางตัวดี ก็โผงผางถ้อยคำที่ไม่น่ารักออกมา พร้อมกับยกแก้วคริสตัลน้ำสีอำพันมากระดกลงคอจนหมดแก้ว เพื่อเพิ่มดีกรีในเลือดให้มากขึ้น
"ถ้าคุณชาลล์ยังพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้อยู่ ฉัตรขอตัวกลับก่อนนะคะ" แล้วเธอก็ลุกขึ้นด
