EP.13 เป็นหมา
"ขี้แงจังนะเรา อย่าร้องๆ"
"ใครเรียกพี่มาวะเนี้ยย"
ฉันถามอย่างไม่เชื่อหลังจากที่ซบพี่ธามร้องไห้ไปจนตัวเองพอใจ พี่ธามพยักหน้าไปโต๊ะทางข้างหลังและยิ้มให้อย่างใจดีเหมือนที่เขามักจะยิ้มให้ประจำ
"พี่มากับเพื่อนโต๊ะหลังเนี้ย เราอ่ะพอลุกแล้วบังพวกพี่พี่เลยต้องมาเอาลง"
"ฮ่าๆ ขอโทษจริงๆพี่พอดีน้องอิน"
"หยอกๆ แล้วมากันไงเนี้ยไม่มีรถทั้งสองคนไม่ใช่หรอ?"
พี่ธามถามขณะที่มือก็หยิบทิชชูส่งมาให้ฉันซับน้ำตาฉันจึงต้องรีบรับมาเช็ดขณะที่อีแทนก็เป็นคนตอบเรื่องนี้แทนเพราะมันคงแค้นที่ฉันพอมันเดินมาจริงๆ
"เดินดิพี่ แล้วที่มากินร้านนี้เพราะใกล้หออีมายสุดมันเลยลากแทนเดินมาเนี้ย!"
"ไงนะ เอาจริงดิ?"
ฉันยิ้มแห้งขณะที่พี่ธามก็หันมามองฉันดุๆ
"เรานี่ยังไงนะมาย"
"ไม่มีรถก็ไม่ใช่ปัญหาไงพี่เดินเล่นๆชิลๆมาก็ถึง"
"แล้วกลับยังไงก็จะเดินกลับอีก?"
"คงงั้นอ่ะค่ะ แทนเลยหาคนดีลอยู่เผื่อได้"
"ไม่ต้องเลยทั
