“ดรีม” พอตื่นลืมตาขึ้นมาคุณหมอหนุ่มก็เรียกหาคนที่เขาตามหามานานทันที เขาจำได้ว่าก่อนที่เขาจะสลบไปเขาเจอเธอที่โรงพยาบาลของเขา
“ดรีม...ดรีม” เขาเรียกหาเธออีกครั้ง
หมอหนุ่มมองไปรอบข้างก็เจอกับความมืดมิด รอบข้างเป็นแสงสว่างจากเปลวเทียนหลายเล่ม ความชื้นและความเย็นเข้ามาสัมผัสที่ผิวกาย และตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนกัน
“หรือว่าตายแล้ว ไม่นะผมพึ่งได้เจอเธอ อย่าพึ่งเอาผมไป”
“หยุด” เป็นเสียงทุ้มของผู้ชายดังขึ้น
“ใครครับ เสียงใคร?” คุณหมอรีบถามหาต้นทางของเสียงนั่น
“ฉันเอง”
“ใครละครับ?” คุณหมอถามอย่างสุภาพอีกครั้ง
“ก็นั่งอยู่กับนายตรงนี้เนี่ยแหละ?”
หมอแดนพยายามองหาก็ไม่มีวี่แววของร่างใครสักคนปรากฏ
“นายอยู่ในร่างของฉัน”
“เป็นไปได้เหรอ?” เขาถามออกมาด้วยความงง
“ไม่เชื่อนายก็ดูเอาดิ”
หมอแดนยกแขนขึ้นมาดู และก้มมองไปที่หน้าอก OMG
เขาเห็นรอยสักกับอักขระโบราณอยู่ตามแผงอกแน่นที่มีกล้ามหน้าท้องเรียงรายเป
