ผู้หมวดหนุ่มมองสาวสวยในอ้อมแขน และยังคงส่งเสียงเรียกให้เธอได้สติ
“คุณ...คุณครับคุณ”
“ไม่น่าจะตื่นแล้วนะครับผู้หมวด ยานั่นมันแรงมาก”
“ชิปหายแล้วดิ แล้วไอ้จักรมันเป็นยังไงบ้าง?”
“กระสุนฝังเข้าไปที่ต้นแขนครับ เลือดออกมากอยู่ เดี๋ยวพวกผมคุมตัวไอ้เสือจักรไปโรงพยาบาลก่อนนะครับ”
“โอเค ผมฝากด้วยแล้วกันนะครับจ่า อย่าให้มันหลุดมือไปได้อีกล่ะ”
“ครับผม”
ตำรวจหนุ่มหันไปสนใจคนในอ้อมแขนอีกครั้ง ตอนนี้ตรงนี้มีแค่เขากับเธอ
“จะทำไงดีวะ?” ตำรวจหนุ่มเกาหัวยิกๆ ก่อนที่จะอุ้มเธอหลบแดดเข้าไปที่รถยนต์ของตัวเอง
เขาวางเธอไว้ที่เบาะข้างๆ คนขับ สตาร์ทรถเปิดแอร์เย็นๆ ส่องให้เธอ พลางหยิบผ้าเช็ดหน้าที่ยังไม่ได้ใช้ในกระเป๋ากางเกงซับไปที่หน้านวลที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ
“สวยๆ แบบนี้มาเดินยังไงให้โจรมันจับตัวได้” เขาพูดกับร่างบางที่นอนนิ่งสนิทเพราะฤทธิ์ของยานอนหลับ
“แล้วจะตื่นเมื่อไรกันครับเนี่ย?” เขาพูดกับคนหน้าสวย ก
