เจย์เด็นเดินลงบันไดมาด้วยฝีเท้าหนักแน่น ตรงเข้าไปในห้องโฮมเทียเตอร์กว้างและมืดสลัว
เปิดหนังบนทีวีจอใหญ่ เดินไปนั่งอยู่ที่บาร์เหล้า เขาเดินผ่านโซฟายาวไปยังบาร์เหล้ามุมโปรด
บนชั้นวางเต็มไปด้วยขวดเหล้าแบรนด์หรู แต่มือของเขาเอื้อมไปหยิบวิสกี้ยี่ห้อเก่าแก่ ขวดที่เขาเก็บไว้เฉพาะวันที่เขาคิดถึงศัตรู
แก๊ก... ก๊อก... กริ๊ง
เสียงน้ำแข็งกระทบแก้วดังเบาๆ ก่อนที่วิสกี้สีอำพันจะไหลลงมา เจย์เด็นยกแก้วขึ้น จ้องของเหลวตรงหน้าก่อนที่จะสาดมันลงคอทีเดียวรวด
“ไอ้แม็ก… มึงมันยังสกปรกเหมือนเดิม” เขาพึมพำ
ข้อนิ้วของเขากำแน่นรอบแก้วขณะรินเหล้ารอบที่สอง ใบหน้าเรียบนิ่งแต่แววตากลับเดือดดาล ในนั้นมีทั้งความแค้น และคำถามที่ยังไม่ได้คำตอบ
เจย์เด็นนั่งนิ่ง ดูฉากไล่ล่าบนจอที่ดำเนินไปอย่างไม่มีเสียง แต่ในหัวเขากลับได้ยินเสียงปืน เสียงหัวเราะเยาะของไอ้แม็กก้องอยู่ในหู
“มึงคิดว่า ผู้หญิงคือจุดอ่อนของกูเหรอวะ ไอ้แม็
