ตอนที่ 11 ความรู้สึก
“ครีม...เอ่อ พี่...ขอย้ายไปนอนห้องอื่นได้มั้ย”
ผมเดินเข้ามาแอบมองน้องสาวของไฮโซหนุ่มกำลังแต่งหน้าอยู่บริเวณห้องนั่งเล่นโดยที่เจ้าตัวยังถือแปรงปัดขนตาค้างเอาไว้ในมือ ใบหน้าสวยออกหวานเงยขึ้นมาพร้อมกับย่นคิ้วหลิ่วตาให้แล้วเอียงคออย่างสงสัยดูน่ารักสมวัย
“อ้าว ทำไมล่ะคะ พี่รินทร์ไม่อยากนอนห้องเดียวกับพี่ครามเหรอ”
“ไม่ดีกว่าครับ แค่นี้คนอื่นก็เข้าใจพี่กับคุณครามผิดไปมากแล้ว”
“คนอื่นก็คือคนอื่นค่ะ ถ้าเรามัวแต่คิดจะทำให้คนอื่นพอใจคงเหนื่อยตายก่อน”
“ถึงคนอื่นไม่เข้าใจ แต่พี่ก็ไม่อยากอยู่ใกล้คุณครามอยู่ดี”
“อืม ก็จริงค่ะ...พี่ครามนี่ก็พิลึกคน ชอบคิด ชอบทำอะไรแปลกๆ ขนาดโดนคุณแม่ดุไปตั้งแปดตลบและนะคะ ไม่รู้ว่าเขามีแผนอะไรมีลับลมคมในตลอดเลย ครีมล่ะปวดหัว” เจ้าของคิ้วเรียวสะบัดแปรงปัดขนตาเบาๆ แล้วใช้มันปัดลงไปบนขนคิ้วบางก่อนจะหันซ้ายหันขวาเอียงหน้าเข้าหากระจกบานเล็ก
“น้องคร
